ابن‌شهرآشوب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ولادت و نسب: اصلاح لینک ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←ولادت و نسب: اصلاح لینک ها) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن علی بن شهرآشوب سَرَوی مازندرانی''' ([[۴۸۸ق]]-[[۵۸۸ق]]) معروف به '''ابن‌شهرآشوب'''، [[مجتهد|فقیه]]، [[تفسیر قرآن|مفسّر]] و [[حدیث|محدّث]] [[شیعه]] در [[قرن ششم هجری قمری]] و نویسنده کتاب‌هایی همچون [[مناقب آل‌ابیطالب (کتاب)|مناقب آل‌ابیطالب]] و [[معالم العلماء (کتاب)|معالم العلماء]] می‌باشد. عده ای او را اهل [[ساری]] و محل ولادتش را [[مازندرانی (ابهام‌زدایی)|مازندران]] و یا [[بغداد]] دانسته‌اند. او پس از درگیری با حکمران مازندران راهی بغداد شد وی پس از مدتی اقامت، در سال ۵۶۷ هجری قمری به [[حِلّه]] رفت و در آنجا به تدریس مشغول شد و سرانجام در سال ۵۷۳ قمری راهی [[حلب]] شد وتا آخر عمر در آنجا ماند. او پیش استادانی همچون [[شیخ طبرسی]]، [[قطب‌الدین راوندی|قطب‌الدین راوندی]]، [[ابوالحسن علی بیهقی]] و دیگر اساتید کسب علم کرد و شاگردانی از جمله؛ [[حمزة بن علی بن زهره حلبی|ابن زهره]]، [[علی بن شعره حِلّی]] و [[یحیی بن علی حَلَبی]] و دیگر شاگردانی را تربیت کرد. وبه گفته برخی از محققین، وی سرانجام در سال ۵۸۸ قمری در شهر حلب در گذشت و در بالای کوه جبل [[دعای جوشن کبیر|جوشن]] به خاک سپرده شد. | '''محمد بن علی بن شهرآشوب سَرَوی مازندرانی''' ([[۴۸۸ق]]-[[۵۸۸ق]]) معروف به '''ابن‌شهرآشوب'''، [[مجتهد|فقیه]]، [[تفسیر قرآن|مفسّر]] و [[حدیث|محدّث]] [[شیعه]] در [[قرن ششم هجری قمری]] و نویسنده کتاب‌هایی همچون [[مناقب آل‌ابیطالب (کتاب)|مناقب آل‌ابیطالب]] و [[معالم العلماء (کتاب)|معالم العلماء]] می‌باشد. عده ای او را اهل [[ساری]] و محل ولادتش را [[مازندرانی (ابهام‌زدایی)|مازندران]] و یا [[بغداد]] دانسته‌اند. او پس از درگیری با حکمران مازندران راهی بغداد شد وی پس از مدتی اقامت، در سال ۵۶۷ هجری قمری به [[حله (شهر)|حِلّه]] رفت و در آنجا به تدریس مشغول شد و سرانجام در سال ۵۷۳ قمری راهی [[حلب]] شد وتا آخر عمر در آنجا ماند. او پیش استادانی همچون [[فضل بن حسن طبرسی|شیخ طبرسی]]، [[قطب‌الدین راوندی|قطب‌الدین راوندی]]، [[ابوالحسن علی بیهقی]] و دیگر اساتید کسب علم کرد و شاگردانی از جمله؛ [[حمزة بن علی بن زهره حلبی|ابن زهره]]، [[علی بن شعره حِلّی]] و [[یحیی بن علی حَلَبی]] و دیگر شاگردانی را تربیت کرد. وبه گفته برخی از محققین، وی سرانجام در سال ۵۸۸ قمری در شهر حلب در گذشت و در بالای کوه جبل [[دعای جوشن کبیر|جوشن]] به خاک سپرده شد. | ||
== ولادت و نسب == | == ولادت و نسب == | ||
ابن‌شهرآشوب در سال ۴۸۸ق و بنا بر قولی در سال ۴۸۹ق به دنیا آمد.<ref>مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۵۸.</ref> عده‌ای وی را اصالتاً اهل ساری<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۱۱۸.</ref> دانسته و گفته‌اند ولادت وی در | ابن‌شهرآشوب در سال ۴۸۸ق و بنا بر قولی در سال ۴۸۹ق به دنیا آمد.<ref>مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۵۸.</ref> عده‌ای وی را اصالتاً اهل ساری<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۱۱۸.</ref> دانسته و گفته‌اند ولادت وی در مازندران بوده است، <ref>صدر حاج سيدجوادی، دائرة المعارف تشیّع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۳۳۷. </ref> اما برخی قائل به ولادت وی در [[بغداد]] شده‌اند.<ref>ابن‌شهرآشوب، معالم العلماء، ۱۳۸۰ق، ص۳.</ref> | ||
[[آقابزرگ تهرانی|آقابزرگ تهرانی]] در کتاب [[مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال (کتاب)|مصفی المقال فی علم الرجال]]، جد او را شيخ شهرآشوب بن كياكی، از مردم ساری و از شاگردان نامی و ممتاز [[شیخ طوسی|شيخ طوسی]] معرفی کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، مصفی المقال فی علم الرجال، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۵.</ref> پدرش شيخ علی فرزند شيخ شهرآشوب نيز از فقيهان و محدثان فاضل و از دانشمندان بزرگ شيعه معرفی شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۰۱؛ مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۵۹.</ref> | [[آقابزرگ تهرانی|آقابزرگ تهرانی]] در کتاب [[مصفی المقال فی مصنفی علم الرجال (کتاب)|مصفی المقال فی علم الرجال]]، جد او را شيخ شهرآشوب بن كياكی، از مردم ساری و از شاگردان نامی و ممتاز [[شیخ طوسی|شيخ طوسی]] معرفی کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، مصفی المقال فی علم الرجال، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۵.</ref> پدرش شيخ علی فرزند شيخ شهرآشوب نيز از فقيهان و محدثان فاضل و از دانشمندان بزرگ [[شیعه|شيعه]] معرفی شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۰۱؛ مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۸، ص۵۹.</ref> | ||
== سفرها == | == سفرها == | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
::«مسلما این مقبره مرقد شیخ رشیدالدین ابوجعفر محمدبن علی بن شهر آشوب السروی نیست که از فحول و علما قرن ششم و اهل ساری بوده و در زمان المتقی (۵۵۵ – ۵۳۰) در بغداد بر منبر می‌رفت، زیرا وی به حلب مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آنجا بود و در شعبان سال ۵۷۹ رخت به سرای باقی کشید و همانجا در دامنه کوه جوشن در مشهد محسن السقط بن حسین بن علی به خاک سپرده شد.» | ::«مسلما این مقبره مرقد شیخ رشیدالدین ابوجعفر محمدبن علی بن شهر آشوب السروی نیست که از فحول و علما قرن ششم و اهل ساری بوده و در زمان المتقی (۵۵۵ – ۵۳۰) در بغداد بر منبر می‌رفت، زیرا وی به حلب مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آنجا بود و در شعبان سال ۵۷۹ رخت به سرای باقی کشید و همانجا در دامنه کوه جوشن در مشهد محسن السقط بن حسین بن علی به خاک سپرده شد.» | ||
شاید این مقبره مرقد پدر او باشد که علی نام داشت و پسر شهر آشوب بود، یا شخص دیگری از مردان این خاندان است که معروف به شهر آشوب یا | شاید این مقبره مرقد پدر او باشد که [[امام علی علیه‌السلام|علی]] نام داشت و پسر شهر آشوب بود، یا شخص دیگری از مردان این خاندان است که معروف به شهر آشوب یا ابن شهرآشوب بوده‌اند.<ref>[http://rasekhoon.net/article/show/900139 بررسی رابطۀ ملامحمد بن شهرآشوب بابلی با ابن‌شهرآشوب ساروی.]</ref> | ||
== در بیان عالمان و بزرگان == | == در بیان عالمان و بزرگان == | ||
[[شیخ حر عاملی]]، ابن‌شهرآشوب را، فردی عالم، فاضل، ثقه، [[حدیث|محدث]]، عالم به [[علم رجال]] و روایات، ادیب، شاعر و جامع همه خوبی‌ها معرفی می‌کند.<ref>حر عاملی، امل الآمل، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۲۸۵.</ref> | [[شیخ حر عاملی]]، ابن‌شهرآشوب را، فردی عالم، فاضل، ثقه، [[حدیث|محدث]]، عالم به [[علم رجال]] و روایات، ادیب، شاعر و جامع همه خوبی‌ها معرفی می‌کند.<ref>حر عاملی، امل الآمل، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۲۸۵.</ref> | ||
[[میرزا حسین نوری]] در توصیف وی الفاظی نظیر: فخر | [[میرزا حسین نوری]] در توصیف وی الفاظی نظیر: فخر [[شیعه]]، تاج [[اسلام|شریعت]]، افضل الاوائل و دریای متلاطم ژرفی که ساحل ندارد، احیاء کننده آثار [[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب]] و فضائل، رشید الملة و الدین، شمس الاسلام و المسلمین، [[مجتهد|فقیه]]، محدث، [[تفسیر قرآن|مفسر]]، محقق؛ بکار می‌گیرد.<ref>نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۶ و ۵۷.</ref> | ||
[[مصطفی بن حسین تفرشی|تفرشی]]، ابن‌شهرآشوب را پیشوای طایفه [[شیعه]] و فقیه آنان، شاعری بلیغ و نویسنده توصیف می‌نماید<ref>تفرشی، نقد الرجال، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۷۶.</ref> | [[مصطفی بن حسین تفرشی|تفرشی]]، ابن‌شهرآشوب را پیشوای طایفه [[شیعه]] و فقیه آنان، شاعری بلیغ و نویسنده توصیف می‌نماید<ref>تفرشی، نقد الرجال، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۲۷۶.</ref> | ||