جنة الخلد: تفاوت میان نسخه‌ها

کتب لغت، «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند.<ref>حسینی زبیدی، تاج العروس‏، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۳۷.</ref> [[حسن مصطفوی]] واژه شناس مشهور قرآن اصل در این واژه را دوام وبقاء دانسته با این توضیح که دوام و بقاء در هر چیزی به تناسب همان چیز است؛ دوام در دنیا که جایگاه فنا و نیستی است به معنای طول عمر و درنگ طولانی است و در آخرت به معنای ابدیت است. <ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ ش، ج۳، ص۹۸.</ref>

==در قرآن==

در روایات نیز از تعبیر جنة الخلد استفاده شده است. [[پیامبر اسلام]] به افرادی که دوست دارند حیات و مرگی را مانند حیات و مرگ او داشته باشند و در بهشت جاودانه‌ای (جنة الخلد) که پروردگار به پیامبرش وعده داده، ساکن شوند، [[تولی]] به [[علی(ع)]] و فرزندانش را سفارش کرده است.<ref>ابن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref> در روایتی دیگر، شیخ صدوق از پیامبر اسلام نقل می‌کند که هرکه هجده روز از [[رجب المرجب|ماه رجب]] را روزه بگیرد، در بهشت جاودان (جنة الخلد) در کنار [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۵۶.</ref>