پرش به محتوا

جنة الخلد: تفاوت میان نسخه‌ها

۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''جَنَّةَُ الخُلد''' یا بهشت جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] که در [[سوره فرقان]] آمده است. کتب لغت، «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند.
'''جَنَّةَُ الخُلد''' یا بهشت جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] که در [[سوره فرقان]] آمده است. کتب لغت، «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند.
==مفهوم==
==مفهوم==
'''جَنَّةَُ الخُلد''' یا بهشت جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] که در [[سوره فرقان]] آمده است.<ref>اسحاق‌نیا تربتی، «جنة الخلد»، ج۱۰، ص۶۴.</ref> کتب لغت، «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند.<ref>حسینی زبیدی، تاج العروس‏، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۳۷.</ref> [[حسن مصطفوی]] واژه شناس مشهور قرآن اصل در این واژه را دوام وبقاء دانسته با این توضیح که دوام و بقاء در هر چیزی به تناسب همان چیز است؛ دوام در دنیا که جایگاه فنا و نیستی است به معنای طول عمر و درنگ طولانی است و در آخرت به معنای ابدیت است. <ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ ش، ج۳، ص۹۸.
'''جَنَّةَُ الخُلد''' یا بهشت جاویدان، تعبیری [[قرآن|قرآنی]] که در [[سوره فرقان]] آمده است.<ref>اسحاق‌نیا تربتی، «جنة الخلد»، ج۱۰، ص۶۴.</ref> کتب لغت، «خُلْد» را به‌معنای باقی ماندن در جایی بدون خروج از آن معنا کرده‌اند.<ref>حسینی زبیدی، تاج العروس‏، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۳۷.</ref> [[حسن مصطفوی]] واژه شناس مشهور قرآن اصل در این واژه را دوام وبقاء دانسته با این توضیح که دوام و بقاء در هر چیزی به تناسب همان چیز است؛ دوام در دنیا که جایگاه فنا و نیستی است به معنای طول عمر و درنگ طولانی است و در آخرت به معنای ابدیت است. <ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ ش، ج۳، ص۹۸.</ref>
==در قرآن==
==در قرآن==
خداوند در آیه ۱۵ و ۱۶ سوره فرقان، بهشت جاویدان را به پرهیزگاران و [[تقوا|اهل تقوا]] وعده داده که علاوه بر جاودانگی بهشت، ساکنان آن نیز جاودانه در آن باقی خواهند ماند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۹.</ref>
خداوند در آیه ۱۵ و ۱۶ سوره فرقان، بهشت جاویدان را به پرهیزگاران و [[تقوا|اهل تقوا]] وعده داده که علاوه بر جاودانگی بهشت، ساکنان آن نیز جاودانه در آن باقی خواهند ماند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۳۹.</ref>
confirmed، templateeditor
۳٬۳۲۴

ویرایش