پرسش:حق الناسی که بر عهده‌‌‌ شهید است، بخشیده می‌شود؟: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام باقر(ع)]] اولین قطره خون شهید را [[کفاره]] گناهان او می‌داند، مگر بدهی‌ها <small>(حقوق مردم)</small> که باید ادا شوند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۳.</ref> [[امام حسین(ع)]]  نیز در [[شب عاشورا]] از یاران خود خواست اگر [[حق‌الناس|حق مردم]] به گردنشان است، در لشکر او نمانند.<ref>شوشتری، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ج۱۹، ص۴۳۰.</ref>  

[[سید عبدالحسین دستغیب]]<small>(۱۲۹۲-۱۳۶۰ش)</small> از عالمان شیعه در توضیح این مطلب می‌گوید: [[شهید]] وارد [[بهشت]] می‌شود و [[حق‌الناس]] هم ازبین نمی‌رود.<ref>دستغیب شیرازی، معاد، ۱۳۵۷ش، ص۱۱۷–۱۱۸.</ref> او معتقد است اگر کسی مورد توجه پروردگار شد، در صورتی که حقی از مردم برعهده‌اش باشد، [[خدا|خداوند]] از روی بخشندگیِ خود، طلبکاران و صاحبان حق را راضی می‌کند.<ref>دستغیب شیرازی، معاد، ۱۳۵۷ش، ص۱۱۷–۱۱۸.</ref>  

== منابع ==

{{منابع}}

* دستغیب شیرازی، سید عبدالحسین، معاد، شیراز، انتشارات کتابخانه مسجد جامع عتیق شیراز، چاپ هفتم، ۱۳۵۷ش.

* شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازهاق الباطل، مقدمه: آیت‌الله مرعشی نجفی، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، ۱۴۰۹ق.

* علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دارإحیاء التراث العربی‏، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق.

{{پایان}}

{{ناوبری پرسش‌ها}}

[[رده:پرسش‌ها]]