کاربر ناشناس
سید محمد حجت کوه‌کمری: تفاوت میان نسخه‌ها
←آثار
imported>Hrezaei (←منابع) |
imported>Hrezaei (←آثار) |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
===در حدیث=== | |||
*لَوامِعُ الاَنوار الغَرَویه فى مُرْسَلاتِ الآثارِ النَّبَویه، درباره روایات مرسل نبوى و تعیین موارد قابل اعتماد آن؛ | *لَوامِعُ الاَنوار الغَرَویه فى مُرْسَلاتِ الآثارِ النَّبَویه، درباره روایات مرسل نبوى و تعیین موارد قابل اعتماد آن؛ | ||
*مُسْتَدْرَكُ المُسْتَدرَك فى اِستِدراكِ ما فاتَ عن صاحبِ المُسْتَدرَك، كه تكمله‌اى است بر مُسْتَدْرَكُ الوَسائل محدّث نورى؛ | *مُسْتَدْرَكُ المُسْتَدرَك فى اِستِدراكِ ما فاتَ عن صاحبِ المُسْتَدرَك، كه تكمله‌اى است بر مُسْتَدْرَكُ الوَسائل محدّث نورى؛ | ||
*جامعُ الاحادیث و الاصول (نام دیگر آن : مَجْمَعُ الاحادیث)، كه ناتمام ماند.<ref>همو، 1352ـ1354ش، ج 1، ص 319ـ320</ref> | *جامعُ الاحادیث و الاصول (نام دیگر آن : مَجْمَعُ الاحادیث)، كه ناتمام ماند.<ref>همو، 1352ـ1354ش، ج 1، ص 319ـ320</ref> <ref>حسینى اشكورى، ص 41ـ42</ref> | ||
===در فقه=== | |||
آثار مهم فقهى او عبارت‌اند از : | آثار مهم فقهى او عبارت‌اند از : | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۴: | ||
*كتاب‌الوقف؛ | *كتاب‌الوقف؛ | ||
*تَنْقیحُ المطالبُ المُبْهَمَه فى عَمَلِ الصُّوَرِ المُجسّمه؛ | *تَنْقیحُ المطالبُ المُبْهَمَه فى عَمَلِ الصُّوَرِ المُجسّمه؛ | ||
*مناسك حج كه ابتدا در تهران و سپس در 1368 در قم و تبریز چاپ سنگى شد؛ | *مناسك حج كه ابتدا در تهران و سپس در 1368 در قم و تبریز چاپ سنگى شد؛ | ||
* | *خلاصة الاحكام، ترجمه فارسىِ بِدایةُ الهدایه (اثر موجز فقهى شیخ حرّ عاملى)، كه در 1343 در تهران منتشر شد؛ | ||
*منتخب‌الاحكام (تهران 1325ش؛ <ref>مدرس تبریزى، ج 2، ص 24ـ25</ref><ref>آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 26، ص 239</ref> <ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387ـ388</ref> <ref>شریف‌رازى، 1352ـ 1354ش، همانجا</ref>)؛ | |||
*حاشیه بر بعضى كتابهاى فتوایى، از جمله [[وسیله النجاه]] [[سید ابوالحسن اصفهانى]] (تهران 1370) و [[عروهالوثقى]] [[سیدمحمد كاظم طباطبایى یزدى]]. | |||
حاشیه عروه ابتدا در 1366 در قم و سپس همراه با حواشى پنج تن از مراجع، در 1371 در تهران چاپ شد (<ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387</ref>؛<ref> همو، 1344ش، ستون 621ـ622</ref>). | |||
===در اصول فقه=== | |||
* رساله الاستصحاب؛ | |||
* حاشیه بر كفایه الاصول آخوند خراسانى <ref>مدرس تبریزى، ج 2، ص 24</ref> <ref>آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 2، ص 25</ref> <ref>براى دیگر رساله‌هاى فقهى و اصولى او رجوع کنید به مرعشى نجفى، ص 135 و حسینى اشكورى، ص 48ـ49، 50ـ53</ref | |||
===در رجال=== | |||
*حاشیه‌اى بر تَنْقیحُ المَقال عبداللّه مامَقانى <ref>مرعشی نجفى، همانجا</ref> | |||
به گفته سید شهاب‌الدین مرعشی‌نجفى <ref>همانجا</ref>، برخى تألیفات حجت كوه‌كمرى، به خط خود او، در كتابخانه ایشان بوده است. | |||
===تقریرات درس او=== | |||
بسیارى از شاگردان حجت، تقریرات درس او را نگاشته‌اند، كه نسخه‌هاى خطى شمارى از آنها در كتابخانه شخصى او بوده است. <ref>رجوع کنید به آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 26، ص 238 و حسینى اشكورى، ص 19ـ22، 35ـ38، 49ـ50</ref> | |||
=== تقریر درس بیع=== | |||
درس او در مبحث بیع، به قلم یكى از شاگردانش، یحیى فاضل‌همدانى، در 1373/1333ش در قم چاپ شد. | |||
همچنین تقریر دیگرى از این مبحث به قلم ابوطالب تجلیل تبریزى، با عنوان البیع در همان سال در تبریز و بار دیگر در 1368ش در قم به چاپ رسید <ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387ـ388</ref> <ref>همو، 1344ش، ستون 138</ref><ref> موسوعه مؤلفى الامامیه، ج2، ص329</ref>) | |||
====تقریر درس اصول فقه=== | |||
[[على صافى گلپایگانى]] نیز تقریرات درس اصول فقه او را با عنوان [[المَحَجَّه فى تقریرات الحُجَّه]] نوشت كه در 1377ش در قم چاپ شد. | |||
===فعالیت فرهنگی=== | |||
حجت كوه‌كمرى به جمع‌آورى و نگاهدارى میراث شیعه بسیار علاقه‌مند بود و از این‌رو از زمان اقامت در نجف، نسخه‌هاى خطى ارزشمندى را در كتابخانه شخصى خود گردآورد.<ref>«نجوم امت»، ص 91</ref> <ref>نیز رجوع کنید به آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 2، ص 273، ج 12، ص 25، ج 14، ص 75، 177، ج 18، ص 259، 327، ج 21، ص 2ـ3</ref> | |||
فهرستى از این آثار در 1377ش به اهتمام [[سیدجعفر حسینى اشكورى]] با ثبت شصت اثر منتشر شده، ولى برخى منابع <ref>براى نمونه رجوع کنید به «نجوم امت»، ص 91ـ 99</ref> تعداد آنها را 125 اثر دانسته‌اند. آثار و تألیفات سیدحسین كوه‌كمرى و تقریرات نگاشته شده شاگردان او هم نزد محمد حجت بوده است. <ref>رجوع کنید به شریف‌رازى، 1352ـ 1354ش، ج 1، ص 308</ref>؛<ref> حسینى اشكورى، ص 20ـ21، 40</ref> مجموعه نسخ خطى كتابخانه محمد حجت كوه‌كمرى هم اكنون در كتابخانه عمومى [[آیت‌اللّه مرعشى نجفى]] نگهدارى می‌شود. <ref>استادى، ص 689</ref> | |||
تفسیر معروف [[التبیان فى تفسیر القرآن]] تألیف [[شیخ طوسى]] نخستین‌بار به همت [[میرزا على آقا شیرازى]] و حمایت سیدمحمد حجت، در دو مجلد، در فاصله سالهاى 1362 تا 1365/ 1322ـ 1325ش در تهران چاپ سنگى شد. <ref>شریف‌رازى، 1352ـ 1354ش، ج 1، ص 320</ref> <ref>ایرانى قمى، ص 39ـ40</ref> | |||
==پس از وفات حائری== | ==پس از وفات حائری== | ||
سیدمحمد حجت، پس از وفات حائری‌یزدى، همراه با [[سیدمحمدتقى خوانسارى]] و [[سید صدرالدین صدر]]، اداره حوزه علمیه قم را برعهده گرفت. این سه فقیه، در زمانى این مسئولیت را برعهده گرفتند كه اوضاع سیاسى و سخت‌گیریهاى رضاشاه پهلوى درباره فعالیتهاى دینى و تنگناهاى ایجاد شده در مورد عالمان دینى، حوزه قم را در وضع دشوارى قرار داده بود. حجت كوه‌كمرى در این اوضاع، بیشتر بر ساماندهى حوزه و رسیدگى به وضع معیشتى طلاب اهتمام داشت. وى در پاره‌اى مسائل سیاسى و اجتماعى، مانند مبارزه با بی‌حجابى، نیز اندكى دخالت می‌كرد، اما رویكرد عام او، اجتناب از برخورد فعال با مسائل سیاسى و رویارویى مستقیم با حكومت بود و از این‌رو، در دوران مرجعیت خود از ملاقات كردن با شاه وقت و دیگر رجال حكومتى پرهیز می‌كرد و آنان را به حضور نمی‌پذیرفت (<ref>شریف‌رازى، 1332ـ1333ش، ج 1، ص 104ـ105، 112</ref>؛ <ref>«نجوم امت»، ص 86ـ87</ref>؛ <ref>زنجانى، ص 40</ref>). | سیدمحمد حجت، پس از وفات حائری‌یزدى، همراه با [[سیدمحمدتقى خوانسارى]] و [[سید صدرالدین صدر]]، اداره حوزه علمیه قم را برعهده گرفت. این سه فقیه، در زمانى این مسئولیت را برعهده گرفتند كه اوضاع سیاسى و سخت‌گیریهاى رضاشاه پهلوى درباره فعالیتهاى دینى و تنگناهاى ایجاد شده در مورد عالمان دینى، حوزه قم را در وضع دشوارى قرار داده بود. حجت كوه‌كمرى در این اوضاع، بیشتر بر ساماندهى حوزه و رسیدگى به وضع معیشتى طلاب اهتمام داشت. وى در پاره‌اى مسائل سیاسى و اجتماعى، مانند مبارزه با بی‌حجابى، نیز اندكى دخالت می‌كرد، اما رویكرد عام او، اجتناب از برخورد فعال با مسائل سیاسى و رویارویى مستقیم با حكومت بود و از این‌رو، در دوران مرجعیت خود از ملاقات كردن با شاه وقت و دیگر رجال حكومتى پرهیز می‌كرد و آنان را به حضور نمی‌پذیرفت (<ref>شریف‌رازى، 1332ـ1333ش، ج 1، ص 104ـ105، 112</ref>؛ <ref>«نجوم امت»، ص 86ـ87</ref>؛ <ref>زنجانى، ص 40</ref>). | ||