پرش به محتوا

حمزة بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۱۲: خط ۱۱۲:
گفته شده است که [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه (س)]] به [[زیارت]] قبر حمزه می‌رفت و آن را با سنگ چین مشخص کرده بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۹؛ ابن شبّه نمیری، تاریخ المدینة المنورة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۳۲</ref> همچنین به گزارش [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]]، حضرت زهرا(س) با خاک قبر حمزه عبدالمطلب [[تسبیح (سبحه)|تسبیحی]] ساخته و با آن ذکر می‌گفت.<ref>طبرسی، مکارم الاخلاق،۱۳۹۲ق، ج۱، ص۲۸۱.</ref>
گفته شده است که [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه (س)]] به [[زیارت]] قبر حمزه می‌رفت و آن را با سنگ چین مشخص کرده بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۹؛ ابن شبّه نمیری، تاریخ المدینة المنورة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۳۲</ref> همچنین به گزارش [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]]، حضرت زهرا(س) با خاک قبر حمزه عبدالمطلب [[تسبیح (سبحه)|تسبیحی]] ساخته و با آن ذکر می‌گفت.<ref>طبرسی، مکارم الاخلاق،۱۳۹۲ق، ج۱، ص۲۸۱.</ref>


[[بنی‌امیه|امویان]] به سبب دشمنی با خاندان پیامبر(ص)، رفتاری ناشایست با قبر حمزه و دیگر شهدای احد داشتند. گفته شده است که [[ابوسفیان]] در عهد [[عثمان بن عفان|عثمان]] بر قبر حمزه پای کوفت و خطاب به او گفت آنچه دیروز برای حفظ آن بر ما شمشیر کشیدی، امروزه بازیچه جوانان ماست.<ref>ابن ابی الحدید، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۱۳۶</ref> [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] نیز حدود ۴۰ سال پس از واقعه احد، به قصد جاری کردن آب چشمه و قناتی در احد، و گویا از سر دشمنی با خاندان پیامبر(ص)،<ref> [https://hawzah.net/fa/Article/View/106276/ خورشید آسمان غیرت و عقلانیت (حضرت حمزه سلام الله علیه)]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref> دستور داد [[شهادت|شهدای]] احد از جمله حمزه را [[نبش قبر]] و جنازه آنان را به جای دیگری منتقل کنند. ظاهراً جای قبر برخی از شهدا و احتمالاً حمزه تغییر کرد.<ref>واقدی، کتاب المغازی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۷ـ۲۶۸؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۱.</ref>
[[بنی‌امیه|امویان]] به سبب دشمنی با خاندان پیامبر(ص)، رفتاری ناشایست با قبر حمزه و دیگر شهدای احد داشتند. گفته شده است که [[ابوسفیان]] در عهد [[عثمان بن عفان|عثمان]] بر قبر حمزه پای کوفت و خطاب به او گفت آنچه دیروز برای حفظ آن بر ما شمشیر کشیدی، امروزه بازیچه جوانان ماست.<ref>ابن ابی الحدید، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۱۳۶</ref> [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] نیز حدود ۴۰ سال پس از واقعه احد، به قصد جاری کردن آب چشمه و قناتی در احد، و گویا از سر دشمنی با خاندان پیامبر(ص)،<ref> [https://hawzah.net/fa/Article/View/106276/ خورشید آسمان غیرت و عقلانیت (حضرت حمزه سلام الله علیه)]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref> دستور داد [[شهادت|شهدای]] احد از جمله حمزه را [[نبش قبر]] و جنازه آنان را به جای دیگری منتقل کنند. ظاهراً جای قبر برخی از شهدا و احتمالاً حمزه تغییر کرد.<ref>واقدی، کتاب المغازی، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۷ـ۲۶۸؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۱.</ref>


از قدیم بر سر [[مقبره شهدای احد|مزار حمزه]]، مسجد و بارگاهی وجود داشت؛ اما پس از تسلط [[وهابیت|وهابیان]] و روی کار آمدن [[آل‌سعود]] در [[حجاز]]، قبه و بارگاه حمزه در [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]]. تخریب گردید<ref>خیاط، «المدینة المنورة فی المراجع الغربیة»، ۱۴۰۷ق، ص۲۵۴؛ نجمی، حمزه سیدالشهداء، ۱۳۸۳ش، ص۱۹۱، ۲۱۲.</ref> با تخریب این مسجد و بارگاه، مسجد دیگری به‌نام [[مسجد حمزه (مدینه)|مسجد حمزه]] که به مسجد احد، مسجد علی و مسجد حمزه معروف است، در اطراف آن، در سمت شرق [[مقبره شهدای احد|مزار شهدای احد]]، بنا شد.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ۱۳۸۵ش، ص۲۹۸.</ref> مزار حمزه از قدیم زیارتگاه خاص زائران به خصوص زائران [[شیعه]] و از جمله [[ایران|ایرانیانی]] بوده است که به زیارت [[مدینه]] مشرف می‌شده‌اند.
از قدیم بر سر [[مقبره شهدای احد|مزار حمزه]]، مسجد و بارگاهی وجود داشت؛ اما پس از تسلط [[وهابیت|وهابیان]] و روی کار آمدن [[آل‌سعود]] در [[حجاز]]، قبه و بارگاه حمزه در [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]]. تخریب گردید<ref>خیاط، «المدینة المنورة فی المراجع الغربیة»، ۱۴۰۷ق، ص۲۵۴؛ نجمی، حمزه سیدالشهداء، ۱۳۸۳ش، ص۱۹۱، ۲۱۲.</ref> با تخریب این مسجد و بارگاه، مسجد دیگری به‌نام [[مسجد حمزه (مدینه)|مسجد حمزه]] که به مسجد احد، مسجد علی و مسجد حمزه معروف است، در اطراف آن، در سمت شرق [[مقبره شهدای احد|مزار شهدای احد]]، بنا شد.<ref>قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ۱۳۸۵ش، ص۲۹۸.</ref> مزار حمزه از قدیم زیارتگاه خاص زائران به خصوص زائران [[شیعه]] و از جمله [[ایران|ایرانیانی]] بوده است که به زیارت [[مدینه]] مشرف می‌شده‌اند.
confirmed، protected، templateeditor
۷٬۳۱۶

ویرایش