پرش به محتوا

ادله اربعه: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ اوت ۲۰۲۳
←‏سنت: تکمیل
(←‏سنت: تکمیل)
خط ۲۳: خط ۲۳:


انواع سنت:
انواع سنت:
# '''[[حدیث|قول معصوم]]''': گفته‌های معصومین که مستقیماً یا از طریق احادیث متواتر یا واحد به ما رسیده است. حدیث اگرچه گاهی مسامحتاً به عنوان سنت شناخته می‌شود اما سنت نیست؛ بلکه حاکی از سنت است.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۶۴.</ref>
# '''[[حدیث|قول معصوم]]''': گفته‌های معصومین که مستقیماً یا از طریق احادیث متواتر یا واحد به ما رسیده است. حدیث اگرچه گاهی با مسامحه به عنوان سنت شناخته می‌شود اما سنت نیست؛ بلکه حاکی از سنت است.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۶۴.</ref>
# '''فعل معصوم''': دست کم فعل معصوم بر اباحه دلالت می‌کند. همانگونه که ترک فعلی دلالت بر عدم وجوب آن می‌کند. گاهی فعل معصوم با وجود قراینی معنایی بیش از اباحه یا عدم وجوب دارد مثل اینکه در مقام بیان حکم شرعی باشد. به فعل معصوم در موارد متعددی در فقه مانند افعال نماز و حج و وضو و ... استناد شده است.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۶۴-۶۷.</ref>
# '''فعل معصوم''': دست کم فعل معصوم بر اباحه دلالت می‌کند. همانگونه که ترک فعلی دلالت بر عدم وجوب آن می‌کند. گاهی فعل معصوم با وجود قراینی معنایی بیش از اباحه یا عدم وجوب دارد مثل اینکه در مقام بیان حکم شرعی باشد. به فعل معصوم در موارد متعددی در فقه مانند افعال نماز و حج و وضو و ... استناد شده است.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۶۴-۶۷.</ref>
# '''[[تقریر|تقریر معصوم]]''': منظور از تقریر، سکوت معصوم در برابر فعل دیگری است به این معنا که فردی در حضور معصوم رفتاری را انجام دهد و معصوم به آن توجه دارد و سکوت کند و در حالی است که اگر آن رفتار نادرست بود، او را به خطایش آگاهی می‌داد. اگر تقریر با شروطش محقق شود بر جایز بودن آن فعل دلالت می‌کند.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۶۸.</ref>
# '''[[تقریر|تقریر معصوم]]''': منظور از تقریر، سکوت معصوم در برابر فعل دیگری است به این معنا که فردی در حضور معصوم رفتاری را انجام دهد و معصوم به آن توجه دارد و سکوت کند و در حالی است که اگر آن رفتار نادرست بود، او را به خطایش آگاهی می‌داد. اگر تقریر با شروطش محقق شود بر جایز بودن آن فعل دلالت می‌کند.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۰ش، ج۲، ص۶۸.</ref>
خط ۲۹: خط ۲۹:
از جهت طریق دست یابی به سنت، سنت به دو گونه قطعی و غیرقطعی تقسیم می‌شود:
از جهت طریق دست یابی به سنت، سنت به دو گونه قطعی و غیرقطعی تقسیم می‌شود:
* '''طریق قطعی''': سنتی که از طریق [[خبر متواتر]] به دست آید و یا خبر غیرمتواتری که قراین قطعی بر صدور آن از معصوم باشد مانند اجماع و بنای عقلایِ کاشف از قول معصوم.
* '''طریق قطعی''': سنتی که از طریق [[خبر متواتر]] به دست آید و یا خبر غیرمتواتری که قراین قطعی بر صدور آن از معصوم باشد مانند اجماع و بنای عقلایِ کاشف از قول معصوم.
* '''طریق غیرقطعی''': برای دست یابی به سنت، راه‌های غیرقطعی گوناگونی می‌توان شمرد، نتیجه این راه‌ها غیرقطعی و ظن آور است و برای حجیت و پذیرش آن باید دلیل خاصی اقامه کرد. از میان راه‌های گوناگون در میان فقهای امامیه تنها [[خبر واحد]] ثقه معتبر است.
* '''طریق غیرقطعی''': برای دست یابی به سنت، راه‌های غیرقطعی گوناگونی می‌توان شمرد، نتیجه این راه‌ها غیرقطعی و ظن آور است و برای حجیت و پذیرش آن باید دلیل خاصی اقامه کرد. از میان راه‌های گوناگون در میان فقهای امامیه تنها [[خبر واحد]] [[ثقه]] معتبر است.


==اجماع==
==اجماع==
۱۸٬۲۴۷

ویرایش