آیه ۳۵ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۳۵ سوره بقره (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۰

۶۸۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ اوت ۲۰۲۳

جز

←‏جایگاه

دیداریویکی‌متن

Mkhaghanif

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۴٬۴۷۰

ویرایش

@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 == جایگاه ==
-آیه ۳۵ [[سوره بقره]] بیان‌کننده بخشی از داستان خلقت آدم است که در این سوره از آیه ۳۰ تا ۳۸ به طور خلاصه گزارش شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش. ج۱، ص۱۷۱.</ref> مطابق آیه ۳۵ خداوند به حضرت آدم(ع) گفته است که با همسرت در بهشت سکونت گزینید؛ و از آن گوارا بخورید، ولی به درخت ممنوعه نزدیک نشوید که از ظالمان خواهید بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش. ج۱، ص۱۸۴.</ref> موضوع سکونت آدم(ع) در بهشت و داستان آن در آیات ۳۵ [[سوره بقره]]، [[آيه ۱۹ سوره اعراف|۱۹ سوره اعراف]] و [[آیه ۱۱۷ سوره طه|۱۱۷ سوره طه]] آمده‌ است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۱۲۶.</ref>
+آیه ۳۵ [[سوره بقره]] بیان‌کننده بخشی از داستان خلقت آدم است که در این سوره از آیه ۳۰ تا ۳۸ به طور خلاصه گزارش شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش. ج۱، ص۱۷۱.</ref> موضوع سکونت آدم(ع) در بهشت و داستان آن در آیات ۳۵ [[سوره بقره]]، [[آيه ۱۹ سوره اعراف|۱۹ سوره اعراف]] و [[آیه ۱۱۷ سوره طه|۱۱۷ سوره طه]] نیز آمده‌ است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۱۲۶.</ref>
+مطابق آیه ۳۵ خداوند به حضرت آدم(ع) گفته است که با همسرت در بهشت سکونت گزینید؛ و از آن گوارا بخورید، ولی به درخت ممنوعه نزدیک نشوید که از ظالمان خواهید بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش. ج۱، ص۱۸۴.</ref>
+{{عربی|اندازه=۱۰۰%|«<big>وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ</big>»}} و گفتیم: «ای آدم، خود و همسرت در این باغ سکونت گیر[ید]؛ و از هر کجای آن خواهید فراوان بخورید؛ و[لی] به این درخت نزدیک نشوید، که از ستمکاران خواهید بود.».
+==آیا آدم گناه‌ کرده است؟==
 [[مفسران]] گفته‌اند نهی [[خدا|خداوند]] در این آیه نهی ارشادی است. خداوند به آدم(ع) گفت اگر از درخت ممنوعه بخوری، از بهشت بیرون خواهی شد و به درد و رنج خواهی افتاد. از این جهت مخالفت آدم(ع) با فرمان خدا نبود، بلکه با نهی ارشادی مخالفت کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش. ج۱، ص۱۸۷.</ref> گفته شده نهی در این آیه، نهی مولوی نبود که نافرمانی با آن عذاب داشته باشد و مخالفت با آن [[گناه|معصیت]] باشد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۱۳۰.</ref> برخی نیز گفته‌اند نهی از نزدیک شدن به آن درخت، مولوی بوده و برای بیان حرمت آن است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص ۱۹۴.</ref>