حدیث صحیح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث صحیح'''، [[حدیث|روایتی]] که سلسله سند آن از طریق راویانی [[ثقه]] (قابل اعتماد) و [[امامیه|امامی]] مذهب به [[معصوم]] برسد. این اصطلاح نزد [[مجتهد|فقهای]] قبل از قرن هشتم به حدیثی گفته می‌شد که اطمینان داشتند از معصوم(ع) صادر شده است. برخی برای تعریف صحیح، قیدهایی مانند: عدم شُذوذ، عدم عِلَّت، ملاقات راوی با مَرویّ عنه(راوی نخست) را برشمرده‌اند. صحیح، به اعتبار مراتبش به أعلی، أوسط و أدنی تقسیم شده است. از آنجا که در بین روایات موجود، احادیث نادرستی هم وجود دارد، عالمان دینی بر اساس اصول و ضوابط عقلانی و شرعی برای تشخیص حدیث قابل اعتماد که مبنای عمل باشد، دو علم  [[علم رجال|رجال]] و [[علم درایه|درایه]] را بنا نهاده‌اند. با کمک [[علم رجال]]، سند احادیث و راویان آن مورد بررسی قرار می‌گیرد و درجۀ اعتبار سند حدیث مشخص می‌شود و به [[حدیث صحیح]]، [[حدیث موثق]]، [[حدیث حَسَن]]، [[حدیث قوی]] و [[حدیث ضعیف]] تقسیم می‌شوند.

صحیح مُضاف، حدیثی است که سند آن تا شخصی که [[حدیث]] از وی نقل می‌شود، صحیح است، اگر چه سلسله سند از آن شخص تا معصوم، صحیح نباشد، چه [[مُرسَل]] باشد یا منقطع یا غیر آن دو.

==تعریف نزد قدما و متاخرین==

* [[شافعی]] و [[سخاوی]] و به پیروی از آنان  جمع دیگری از پیشوایان اهل سنت، [[مذهب]] خاصی را شرط قبول روایت ندانسته و روایات ثقات مذاهب را قبول دارند<ref> ر. ک: قاسمی، قواعد التحدیث، ص۱۶۴.</ref> [[خطیب بغدادی]] از علی بن مدینی (از پیشوایان حدیث اهل سنت) نقل می‌کند که می‌گفت: اگر [[حدیث]] اهل [[کوفه]] را به جهت [[شیعه|تشیع]] رد کنیم، کتاب‌های حدیث از بین می‌رود.<ref> خطیب بغدادی، الکفایه خطیب، ص۱۲۹؛  مدیر شانه چی، درایه الحدیث، ۱۳۸۷ش، ص۶۹.</ref>

== حکم حجیت خبر صحیح ==

==مراتب حدیث صحیح==