هند دختر عتبه: تفاوت میان نسخهها
←مثله کردن حمزه و شهدای احد: اصلاح ارقام
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مثله کردن حمزه و شهدای احد: اصلاح ارقام) |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
«حزنی که در درون من بود، در احد به وسیله حمزه خوب شد. آنگاه که شکم او را دریدم و جگرش را بیرون آوردم. این کار مرا از آن اندوه شدیدی که به آتشش مرا میسوزاند، رهایی بخشید». | «حزنی که در درون من بود، در احد به وسیله حمزه خوب شد. آنگاه که شکم او را دریدم و جگرش را بیرون آوردم. این کار مرا از آن اندوه شدیدی که به آتشش مرا میسوزاند، رهایی بخشید». | ||
پیامبر هند را به جهت به دندانگرفتن جگر حمزه «آکلَةَ الْأَکبَاد» به معنای جگرخوار نامید.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۰، ص۲۹۶.</ref> فرزندانش را نیز فرزند زن جگرخوار (ابْن آکلَة الْأَکبَاد) میخواندند.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ۱۴۰۴ق، ص۱۷۹.</ref> | پیامبر هند را به جهت به دندانگرفتن جگر حمزه «آکلَةَ الْأَکبَاد» به معنای جگرخوار نامید.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۰، ص۲۹۶.</ref> فرزندانش را نیز فرزند زن جگرخوار (ابْن آکلَة الْأَکبَاد) میخواندند.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ۱۴۰۴ق، ص۱۷۹.</ref>در زیارت عاشورا نیز یزید به عنوان پسر «آکلة الاکباد» معرفی شده است. <ref>قمی، مفاتیح، زیارت عاشورا. | ||
</ref> و نیز در فرازی از خطبه حضرت زینب درشام این گونه به این موضوع اشاره شده است: وَ كَيْفَ يُرْتَجَى مُرَاقَبَةُ مَنْ لَفَظَ فُوهُ أَكْبَادَ الْأَزْكِيَاءِ وَ نَبَتَ لَحْمُهُ مِنْ دِمَاءِ الشُّهَدَاءِ»«چگونه امید دلسوزی و غمگساری باشد از فرزند کسی که جگرهای پاکان را به دهان گرفته و گوشت وی از خون شهداء پرورش یافته است؟!». القمي، نفس المهموم في مصيبة سيدنا الحسين المظلوم و يليه نفثة المصدور فيما يتجدد به حزن العاشور، ص ۶۰۸. | |||
جنازه شهدای دیگر [[جنگ احد]]، جز [[حنظله بن ابیعامر]] که پدرش در میان مشرکان بود، توسط هند و زنان دیگری که در سپاه مشرکان حضور داشتند، مثله شد.<ref>ابن اثیر، أسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۳۰.</ref> و هند با گوشها و بینیهای آنان گردنبند و دستبند درست کرد.<ref>صالحی دمشقی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۲۲۰.</ref> | جنازه شهدای دیگر [[جنگ احد]]، جز [[حنظله بن ابیعامر]] که پدرش در میان مشرکان بود، توسط هند و زنان دیگری که در سپاه مشرکان حضور داشتند، مثله شد.<ref>ابن اثیر، أسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۳۰.</ref> و هند با گوشها و بینیهای آنان گردنبند و دستبند درست کرد.<ref>صالحی دمشقی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۲۲۰.</ref> | ||