کیسان ابوعمره: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از [[قیام مختار]] در [[سال ۶۶ قمری]] و به حکومت رسیدن وی بر شهر [[کوفه]]، مختار، کیسان را <small>که بسیار به او اعتماد داشت</small>- به سرپرستی شُرطه (<small>پلیس و شهربانی</small>) و به قولی به ریاست نگهبانان (<small>حَرَس</small>) خود گماشت<ref>دینوری، الأخبارالطوال، ص۲۸۹؛ طبری، ج۶، ص۳۳</ref> و به او دستور داد هزار کارگر فراهم آورد تا با کلنگ خانه‌های اشراف و کسانی را که به جنگ امام حسین(ع) رفته بودند، خراب کند. کیسان که آنان را خوب می‌شناخت، در کوفه به جستجو پرداخت و به هرکدام از آنان که دست می‌یافت او را می‌کشت، خانه‌هایشان را ویران می‌کرد و اموال آنان را به یکی از ایرانیانی که در خدمت مختار بودند می‌بخشید<ref>دینوری، الأخبارالطوال، ص۲۹۲</ref>

در [[رجال کشی]] آمده است که وقتی به کیسان خبر می‌رسید که شخصی از دشمنان [[امام حسین (ع)]] در خانه‌ای یا مکانی است، دستور می‌داد که خانه را خراب کنند و هر موجود زنده در آن خانه را به قتل برسانند. چنان شد که مردم کوفه به نام او مثل می‌زدند و هرگاه کسی دچار فقر می‌شد، می‌گفتند ابوعمره به خانۀ او آمده است.<ref>کشی، رجال، ص۱۲۸</ref> کیسان در گفتار و رفتار و کشتار مخالفان، از مختار نیز قاطع‌تر بود.<ref>نوبختی، فرق الشیعة،  ص۲۳</ref>