پرش به محتوا

حمزة بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
تأثیر عمیق شخصیت حمزه و محبوبیت او پس از شهادتش باعث شد برخی از [[صحابه]] فرزندان خود را حمزه نام نهادند.<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۸۶.</ref> شهادت حمزه و [[جعفر بن ابی‌طالب]] عامل کاهش اقتدار [[بنی‌هاشم]] در مقابل قریش و به خلافت نرسیدن [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] بعد از پیامبر(ص) دانسته شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۸۹ـ۱۹۰؛ نیز ر.ک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۱۱۱، ۱۱۵ـ ۱۱۶</ref>
تأثیر عمیق شخصیت حمزه و محبوبیت او پس از شهادتش باعث شد برخی از [[صحابه]] فرزندان خود را حمزه نام نهادند.<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۸۶.</ref> شهادت حمزه و [[جعفر بن ابی‌طالب]] عامل کاهش اقتدار [[بنی‌هاشم]] در مقابل قریش و به خلافت نرسیدن [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] بعد از پیامبر(ص) دانسته شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۸۹ـ۱۹۰؛ نیز ر.ک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۱۱۱، ۱۱۵ـ ۱۱۶</ref>


براساس برخی روایات<ref>برای نمونه نگاه کنید به: عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۵۸. </ref> و تفاسیر، [[آیه ۲۳ سوره احزاب]] در شأن امام علی(ع)، حمزه، جعفر بن ابی‌طالب و [[عبیدة بن حارث |عُبیدة بن حارث]] نازل شده است<ref>نگاه کنید به: کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۷، ص۲۷۲. </ref> و مراد از «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ» کسانی که به شهادت رسیدند، حمزه و جعفر بن ابی‌طالب هستند.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۳۰۷ و ج۲، ص۱۸۸و۱۸۹؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۸، ص۳۲۹؛  حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۶.</ref>
براساس برخی روایات<ref>برای نمونه نگاه کنید به: عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۵۸. </ref> و تفاسیر، [[آیه ۲۳ سوره احزاب]] در شأن امام علی(ع)، حمزه، جعفر بن ابی‌طالب و [[عبیدة بن حارث |عُبیدة بن حارث]] نازل شده است<ref>نگاه کنید به: کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۷، ص۲۷۲. </ref> و مراد از «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ» کسانی که به شهادت رسیدند، حمزه و جعفر بن ابی‌طالب هستند.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۰۷ و ج۲، ص۱۸۸و۱۸۹؛ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۸، ص۳۲۹؛  حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۶.</ref>
=== فضائل او در روایات ===
=== فضائل او در روایات ===
امام علی(ع) و سایر [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] در احتجاج با مخالفان، به خویشاوندی خود با حمزه و جعفر مباهات کرده‌اند.<ref>ر.ک: نهج البلاغة، نامه ۲۸؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۲۴.</ref>
امام علی(ع) و سایر [[امامان شیعه|ائمه(ع)]] در احتجاج با مخالفان، به خویشاوندی خود با حمزه و جعفر مباهات کرده‌اند.<ref>ر.ک: نهج البلاغة، نامه ۲۸؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۲۴.</ref>
خط ۹۶: خط ۹۶:
به روایتی، [[هند دختر عتبه|هند]] برای خوردن جگر حمزه نذر کرده بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۲</ref> وحشی ابتدا قول کشتن [[علی(ع)]] را داد، اما در میدان، حمزه را به شهادت رساند و جگر او را نزد هند برد. هند لباس و زیور خود را به وحشی داد و به او وعده ده دینار در [[مکه]] داد. سپس کنار بدن حمزه آمد و او را مُثْله<ref>به بریدن گوش، بینی، یا لب کسی به عنوان شکنجه گفته می‌شود.[http://www.vajehyab.com/amid/%D9%85%D8%AB%D9%84%D9%87 فرهنگ لغت عمید]</ref> کرد و از اعضای بریده او، برای خود گوشواره، دست بند و خلخال درست کرد و آنها را با جگر حمزه به مکه برد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق،  ج۱، ص۲۸۵ـ۲۸۶</ref> گفته شده است [[معاویة بن مغیره|معاویة بن مُغیره]] و [[ابوسفیان]] هم بدن حمزه را مثله یا زخمی کردند.<ref>رجوع کنید به بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۳۸.</ref>
به روایتی، [[هند دختر عتبه|هند]] برای خوردن جگر حمزه نذر کرده بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۱۲</ref> وحشی ابتدا قول کشتن [[علی(ع)]] را داد، اما در میدان، حمزه را به شهادت رساند و جگر او را نزد هند برد. هند لباس و زیور خود را به وحشی داد و به او وعده ده دینار در [[مکه]] داد. سپس کنار بدن حمزه آمد و او را مُثْله<ref>به بریدن گوش، بینی، یا لب کسی به عنوان شکنجه گفته می‌شود.[http://www.vajehyab.com/amid/%D9%85%D8%AB%D9%84%D9%87 فرهنگ لغت عمید]</ref> کرد و از اعضای بریده او، برای خود گوشواره، دست بند و خلخال درست کرد و آنها را با جگر حمزه به مکه برد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق،  ج۱، ص۲۸۵ـ۲۸۶</ref> گفته شده است [[معاویة بن مغیره|معاویة بن مُغیره]] و [[ابوسفیان]] هم بدن حمزه را مثله یا زخمی کردند.<ref>رجوع کنید به بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۳۸.</ref>


از شدت ناگواری آنچه بر پیکر حمزه رفته بود، بعضی اصحاب سوگند خوردند در مقابل، ۳۰ تن یا بیشتر از قریش را مثله کنند؛ اما [[آیه]] ۱۲۶ [[سوره نحل]] نازل شد که گرچه به ایشان اجازه [[مقابله به مثل]] می‌داد، لیکن صبر را عملی بهتر می‌دانست.<ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیر القمی، و طوسی، التبیان، ج۶، ص ۴۳۹، ذیل سوره نحل ۱۲۶؛ ابن اسحاق، کتاب السیر و المغازی، ص۳۳۵</ref> برخی منابع تفسیری [[اهل سنت]]، این [[قسم]] را به پیامبر (ص) نسبت داده‌اند.<ref>برای نمونه ر.ک به:‌ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق،  ج۱۴، ص ۱۳۱؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص ۵۲۷.</ref>
از شدت ناگواری آنچه بر پیکر حمزه رفته بود، بعضی اصحاب سوگند خوردند در مقابل، ۳۰ تن یا بیشتر از قریش را مثله کنند؛ اما [[آیه]] ۱۲۶ [[سوره نحل]] نازل شد که گرچه به ایشان اجازه [[مقابله به مثل]] می‌داد، لیکن صبر را عملی بهتر می‌دانست.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۹۲، طوسی، التبیان، ج۶، ص ۴۳۹، ذیل سوره نحل ۱۲۶؛ ابن اسحاق، کتاب السیر و المغازی، ۱۳۹۸ق، ص۳۳۵</ref> برخی منابع تفسیری [[اهل سنت]]، این [[قسم]] را به پیامبر (ص) نسبت داده‌اند.<ref>برای نمونه ر.ک به:‌ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق،  ج۱۴، ص ۱۳۱؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص ۵۲۷.</ref>


[[پرونده:مقبره حمزه پیش از تخریب.jpg|بندانگشتی|مرقد حمزه و شهدای [[جنگ احد]] قبل از تخریب توسط [[وهابیان]]]]
[[پرونده:مقبره حمزه پیش از تخریب.jpg|بندانگشتی|مرقد حمزه و شهدای [[جنگ احد]] قبل از تخریب توسط [[وهابیان]]]]
confirmed، protected، templateeditor
۷٬۳۱۶

ویرایش