پرش به محتوا

معاویة بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۲۱: خط ۱۲۱:
معاویه در جعل حدیث دو روش را پیش گرفت. روش اول جعل احادیثی در مدح خود<ref>شوکانی، الفواید المجموعه فی الاحادیث الموضوعه، ص۴۰۳-۴۰۷</ref> و دیگر رقبای [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] و دوم جعل حدیث در ذم اهل بیت.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۴، ص۶۳ باب</ref> جعل حدیث در مدح معاویه آنقدر زیاد است که [[ابن تیمیه حرانی|ابن تیمیه]] نیز به آن اقرار دارد. وی در رد حدیث طیر مشوی می‌گوید:در باره فضائل معاویه احادیث زیادی نقل کرده‌اند و کتاب‌های مستقلی نیز نوشته‌اند، اهل دانش حدیث، نه آن را صحیح می‌دانند و نه این را.<ref>ابن تیمیه منهاج السنة النبویة، ج۷، ص۳۷۱</ref>
معاویه در جعل حدیث دو روش را پیش گرفت. روش اول جعل احادیثی در مدح خود<ref>شوکانی، الفواید المجموعه فی الاحادیث الموضوعه، ص۴۰۳-۴۰۷</ref> و دیگر رقبای [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] و دوم جعل حدیث در ذم اهل بیت.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۴، ص۶۳ باب</ref> جعل حدیث در مدح معاویه آنقدر زیاد است که [[ابن تیمیه حرانی|ابن تیمیه]] نیز به آن اقرار دارد. وی در رد حدیث طیر مشوی می‌گوید:در باره فضائل معاویه احادیث زیادی نقل کرده‌اند و کتاب‌های مستقلی نیز نوشته‌اند، اهل دانش حدیث، نه آن را صحیح می‌دانند و نه این را.<ref>ابن تیمیه منهاج السنة النبویة، ج۷، ص۳۷۱</ref>


معاویه در زمان خلافتش طی سه مرحله تهاجم خودش را علیه خاندان پیامبر و شخص امیر المؤمنین(ع) و شیعیانش شروع کرد در نخستین مرحله در نامه‌ای به فرمانداران خویش چنین نوشته که: من خود را از کسانی که درباره فضیلت [[ابوتراب]] و خاندانش فضیلتی نقل کنند بری الذمه نمودم و حمایت خود را از وی برداشتم.پس از این بخشنامه خطبیان و گویندگان در تمام نقاط وسیع مملکت اسلامی در بالای منابر شروع به لعنت و تبری از علی(ع) نمودند و نسبت به وی و خاندانش تهمت‌های زیاد بسته و نسبت‌های ناروا دادند. دومین بخشنامه معاویه جهت جعل فضائل برای خلفای اول و دوم صادر شد و در نامه‌ای به استانداران خود نوشت: «حدیث درباره [[عثمان بن عفان|عثمان]] زیاد گردیده و به حد کافی به تمام نقاط کشور رسیده است با رسیدن این بخشنامه مردم را دعوت کنید که درباره فضائل صحابه و دو خلیفه ([[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]]) حدیث نقل کنند و هر حدیثی و فضیلتی که درباره ابوتراب نقل گردیده است حدیثی مشابه او را درباره صحابه بیاورید و این کار مورد علاقه و باعث روشنی چشم من و کوبیدن راه و روش ابوتراب و شیعیان اوست و این کار برای شیعیان از نقل فضائل عثمان ناراحت کننده‌تر است». پس از این دو مر حله معاویه سومین بخشنامه را بدین مضمون صادر نمود: مراقب باشید که هر کس متهم به دوستی علی و خاندانش باشد و کوچک‌ترین دلیل بر این اتهام پیدا شود اسم او را از دیوان و دفتر حقوق و مزایا محو کنید و سهمیه او را از [[بیت المال]] قطع نمایید. تحت فشار شدید قرارش دهید و خانه او را بر سرش خراب کنید. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه،ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۱۱، صص۴۴-۴۵.</ref>
معاویه در زمان خلافتش طی سه مرحله تهاجم خودش را علیه خاندان پیامبر و شخص امیر المؤمنین(ع) و شیعیانش شروع کرد در نخستین مرحله در نامه‌ای به فرمانداران خویش چنین نوشته که: من خود را از کسانی که درباره فضیلت [[ابوتراب]] و خاندانش فضیلتی نقل کنند بری الذمه نمودم و حمایت خود را از وی برداشتم.پس از این بخشنامه خطبیان و گویندگان در تمام نقاط وسیع مملکت اسلامی در بالای منابر شروع به لعنت و تبری از علی(ع) نمودند و نسبت به وی و خاندانش تهمت‌های زیاد بسته و نسبت‌های ناروا دادند. دومین بخشنامه معاویه جهت جعل فضائل برای خلفای اول و دوم صادر شد و در نامه‌ای به استانداران خود نوشت: «حدیث درباره [[عثمان بن عفان|عثمان]] زیاد گردیده و به حد کافی به تمام نقاط کشور رسیده است با رسیدن این بخشنامه مردم را دعوت کنید که درباره فضائل صحابه و دو خلیفه ([[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]]) حدیث نقل کنند و هر حدیثی و فضیلتی که درباره ابوتراب نقل گردیده است حدیثی مشابه او را درباره صحابه بیاورید و این کار مورد علاقه و باعث روشنی چشم من و کوبیدن راه و روش ابوتراب و شیعیان اوست و این کار برای شیعیان از نقل فضائل عثمان ناراحت کننده‌تر است». پس از این دو مر حله معاویه سومین بخشنامه را بدین مضمون صادر نمود: مراقب باشید که هر کس متهم به دوستی علی و خاندانش باشد و کوچک‌ترین دلیل بر این اتهام پیدا شود اسم او را از دیوان و دفتر حقوق و مزایا محو کنید و سهمیه او را از [[بیت المال]] قطع نمایید. تحت فشار شدید قرارش دهید و خانه او را بر سرش خراب کنید. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه،ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۱۱، صص۴۴-۴۵.</ref> [[ابن‌ابی‌الحدید|ابن ابی الحدید]] نویسنده [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] [[شرح نهج البلاغه (ابن‌ابی‌الحدید)|شرح نهج البلاغه]] می‌نویسد که فشار حکومت معاویه برای جلوگیری از نشر احادیث علوی تا آن حد بود که حتی اگر کسی روایتی را نه در مورد فضائل حضرت بلکه درباره حکمی از احکام دین می خواست از آن حضرت نقل کند جرأت نداشت نام او را بیاورد و با عنوان «ابوزینب» روایت را نقل می‌کرد. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۴، ص۷۳.</ref>


===سیاست اداری معاویه===
===سیاست اداری معاویه===
۱۵٬۵۱۳

ویرایش