مسجد گوهرشاد: تفاوت میان نسخه‌ها

مسجد جامع گوهرشاد مشهد از محل موقوفات، دارای درآمد است که صرف تعمیرات و هزینه‌های جاری مسجد می‌گردد. علاوه بر موقوفات خاص که توسط گوهرشادبیگم و در هنگام تأسیس (به سال ۸۳۹ ق) مسجد وقف گردیده، چندین فقره املاک مزروعی و باغات و اراضی و مستغلات شهری نیز بعدا توسط افراد نیکوکار وقف شده است که عبارت‌اند از:

که شامل چندین پارچه روستا، زمین، باغ مثمر و مشجر، قنات، دکان، منزل و... در روستاها و شهرهای مختلف است. این موقوفات شامل روشنایی، ترمیم و مرمت مسجد، [[تلاوت قرآن]]، [[روضه خوانی]]، فرش و... برای مجموعه مسجد بوده است.<ref>بنگرید به: مطلع الشمس، ج ۲، ص۴۴۳؛ مؤتمن، تاریخ آستان قدس، ص۱۶۶؛ عبدالرضا امیرشیبانی، سیمای وقف در خراسان، ص۹-۱؛ مشهد طوس، ص۴۶۳. ۴۱. محمود یزدی مطلق (فاضل)، «مسجد گوهرشاد مشهد و موقوفات آن»، میراث جاویدان، سال نهم، پاییز و زمستان ۸۰، ص۱۹۰-۱۸۸.</ref>

{{اصلی|واقعه مسجد گوهرشاد}}

با سفر [[رضاخان]] به [[ترکیه]]، تلاش وی برای درهم کوبیدن مبانی مذهب و تغییر روش‌های شرقی و سنتی مردم [[ایران]] شدت گرفت. دولت دستور تغییر لباس و استفاده از کلاه شاپو را صادر کرد که علما و مراجع را به شدت متأثر کرد. [[حاج آقا حسین قمی]] و [[سید یونس اردبیلی]]، طی جلسات متعدد به این نتیجه رسیدند که تغییر لباس به برداشتن [[حجاب]] منتهی خواهد شد. آیة اللّه قمی تصمیم گرفت به [[تهران]] رفته و با رضاخان وارد مذاکره شود. با ورود وی به [[شهرری]]، پلیس محل سکونت وی را محاصره کرد. با انتشار خبر دستگیری آیت اللّه قمی، احساسات مردم در مشهد جریحه‌دار شده و اجتماعی عظیم با حضور بزرگان مشهد در مسجد گوهر شاد شکل گرفت. در آن جا خطبا و از جمله شیخ [[محمدتقی بهلول]]{{یاد|۱۲۸۴-۱۲۸۹ش. متولد در روستای بیلند شهرستان گناباد. مدفون در گناباد. سخنران در اجتماع مردم در مسجد گوهر شاد در واقعه کشف حجاب توسط رضاشاه }} به منبر رفتند و مردم را به مقاومت دعوت نمودند. پس از چند روز، سرانجام صبح [[جمعه]] [[۲۰ تیر]]([[۱۰ ربیع‌الثانی]] ۱۳۵۴ق)  ۱۳۱۴ نیروهای نظامی، اطراف مسجد را محاصره نمودند و در [[۲۱ تیر]] ([[۱۱ ربیع‌الثانی]] ۱۳۵۴ق) مردم را در مسجد گوهرشاد به خاک و خون کشیدند.<ref>مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج۱، ص۲۴۴-۲۴۷.</ref>