پرش به محتوا

صله رحم: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ اوت ۲۰۲۳
خط ۷: خط ۷:


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
صله رحم از دو واژه «صِلِه» و «رَحِم» تشکیل شده است. صله به معنای پیوستن دو چیز است<ref>برای نمونه، نگاه کنید به: ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۶.</ref> و رَحِم به معنی جای کودک در شکم مادر است.<ref>خلیل بن احمد، العين، ۱۴۰۹ق، ج‏۳، ص۲۲۴.</ref> واژه رحم، در «صله رحم» استعاره برای قرابت و خویشاوندی است.<ref>مستدرک سفینه البحار، ج۴، ص۱۱۲.</ref>
صله رحم از دو واژه «صِلِه» و «رَحِم» تشکیل شده است. «صله» به معنای پیوستن دو چیز است<ref>برای نمونه، نگاه کنید به: ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۶.</ref> و «رَحِم» به معنی جای کودک در شکم مادر است.<ref>خلیل بن احمد، العين، ۱۴۰۹ق، ج‏۳، ص۲۲۴.</ref> واژه رحم، در «صله رحم» استعاره برای قرابت و خویشاوندی است.<ref>نمازی، مستدرک سفینه البحار، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۱۱۲.</ref>


صله رحم را به معنای ارتباط و دیدار با خویشاوندان و کمک به آنها دانسته‌اند.<ref>طاهری خرم آبادی، صلة الرحم و قطیعتها، ۱۴۰۷ق، ص۱۲.</ref> برخی نیز تنها آن را به معنای احسان و نیکوکاری به خویشاوندان دانسته و آن را به معنای ارتباط‌داشتن با خویشاوندان ندانسته‌اند.<ref>ابن اثیر، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۱۹۱.</ref> از صله رحم در مباحثی چون [[هبه|هدیه]]، [[ازدواج]] و [[شهادت (فقه)|شهادت دادن]] (در دادگاه) و... سخن به میان آمده است.{{مدرک}}
صله رحم را به معنای ارتباط و دیدار با خویشاوندان و کمک به آنها دانسته‌اند.<ref>طاهری خرم آبادی، صلة الرحم و قطیعتها، ۱۴۰۷ق، ص۱۲.</ref> برخی نیز تنها آن را به معنای احسان و نیکوکاری به خویشاوندان دانسته‌اند.<ref>ابن اثیر، النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ۱۳۶۷ش، ج۵، ص۱۹۱.</ref> از صله رحم در مباحثی چون [[هبه|هدیه]]، [[ازدواج]] و [[شهادت (فقه)|شهادت دادن]] (در دادگاه) و... سخن به میان آمده است.<ref>هاشمی شاهرودی،  فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام‏، ۱۴۲۶ق، ج۵، ص۱۰۴.</ref>


برخی از نام‌ها و صفات [[خدا|خداوند]] مانند رحمان و رحیم از نظر واژگانی و معنایی با «رَحِم»، هم‌ریشه‌اند. در یک [[حدیث قدسی]] آمده است: «من خدای رحمان هستم؛ رَحِم را خلق کردم و نام آن را از نام خود گرفتم؛ پس هر کس صله رحم کند او را به رحمت خویش متصل سازم و هر کس قطع رحم کند، او را از رحمت خویش دور نمایم».<ref>أنا الرحمنُ خلقتُ الرَّحم و شققتُ لها اسماً من اسمی فَمَن وَصَلَها وَصَلْتُه وَ مَنْ قَطَعَها قَطَعْتُه؛ بحارالانوار ج۴۷ ص۱۸۷</ref>  
برخی از نام‌ها و صفات [[خدا|خداوند]] مانند رحمان و رحیم از نظر واژگانی و معنایی با «رَحِم»، هم‌ریشه‌اند. در یک [[حدیث قدسی]] آمده است: «من خدای رحمان هستم؛ رَحِم را خلق کردم و نام آن را از نام خود گرفتم؛ پس هر کس صله رحم کند او را به رحمت خویش متصل سازم و هر کس قطع رحم کند، او را از رحمت خویش دور نمایم».<ref>أنا الرحمنُ خلقتُ الرَّحم و شققتُ لها اسماً من اسمی فَمَن وَصَلَها وَصَلْتُه وَ مَنْ قَطَعَها قَطَعْتُه؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۷، ص۱۸۷</ref>  


=== محدوده خویشاوندان ===
=== محدوده خویشاوندان ===
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[امام رضا(ع)]]| نقل‌قول = {{حدیث|ما برای زیاد شدن عمر، وسیله‌ای جز صله رحم نمی‌شناسیم. صله رحم به‌اندازه‌ای در زیاد شدن عمر مؤثر است که شخصی که از عمرش سه سال مانده است، خداوند به سبب صله رحم سی سال به عمرش می‌افزاید که مجموعا سی و سه سال می‌شود و کسی که از عمرش سی و سه سال تمام باقی مانده است، خداوند به سبب قطع رحم سی سال از عمرش برمی‌دارد و آن را به سه سال کاهش می‌دهد.<ref>ما نَعلَمُ شَیئا یزیدُ فِی العُمرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّی اِنَّ الرَّجُلَ یکونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنینَ فَیکونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَیزیدُ الله فی عُمرِهِ ثَلاثینَ سَنَةً فَیجعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثینَ سَنَةً، وَ یکونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثینَ سَنَةً فَیکونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَینقُصُهُ الله ثَلاثینَ سَنَةً وَ یجعَلُ اَجَلَهُ اِلی ثَلاثِ سِنینَ.</ref>}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> [[الکافی (کتاب)|اصول کافی]]، ج ۲، ص۱۵۲، ح ۱۷. </small>| تراز = چپ| عرض = ۲۸۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه = #E7F8FC| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[امام رضا(ع)]]| نقل‌قول = {{حدیث|ما برای زیاد شدن عمر، وسیله‌ای جز صله رحم نمی‌شناسیم. صله رحم به‌اندازه‌ای در زیاد شدن عمر مؤثر است که شخصی که از عمرش سه سال مانده است، خداوند به سبب صله رحم سی سال به عمرش می‌افزاید که مجموعا سی و سه سال می‌شود و کسی که از عمرش سی و سه سال تمام باقی مانده است، خداوند به سبب قطع رحم سی سال از عمرش برمی‌دارد و آن را به سه سال کاهش می‌دهد.<ref>ما نَعلَمُ شَیئا یزیدُ فِی العُمرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّی اِنَّ الرَّجُلَ یکونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنینَ فَیکونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَیزیدُ الله فی عُمرِهِ ثَلاثینَ سَنَةً فَیجعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثینَ سَنَةً، وَ یکونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثینَ سَنَةً فَیکونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَینقُصُهُ الله ثَلاثینَ سَنَةً وَ یجعَلُ اَجَلَهُ اِلی ثَلاثِ سِنینَ.</ref>}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small> [[الکافی (کتاب)|اصول کافی]]، ج۲، ص۱۵۲، ح۱۷. </small>| تراز = چپ| عرض = ۲۸۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه = #E7F8FC| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


از نظر عرفی، خویشاوندی دو گونه است:
از نظر عرفی، خویشاوندی دو گونه است:
۸۰۱

ویرایش