Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۸۶۰
ویرایش
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
===معنای صعید=== | ===معنای صعید=== | ||
اختلاف نظر فقها در این که تیمم بر چه چیزهایی صحیح است، ناشی از اختلاف نظر در معنای واژه «صعید» است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۱۲۰.</ref> بنا به یک نظر که بر آن ادعای اجماع | اختلاف نظر فقها در این که تیمم بر چه چیزهایی صحیح است، ناشی از اختلاف نظر در معنای واژه «صعید» است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۱۲۰.</ref> بنا به یک نظر که بر آن ادعای اجماع شده، «صعید» هر آن چیزی است که عنوان زمین بر آن صدق میکند. مانند سنگ، کلوخ، سنگریزه و مانند آن.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۱۱۸؛ سبزواری، مهذب الاحکام، دار التفسیر، ج۴، ص۳۷۷.</ref> برخی همچون جوهری، در صحاح اللغه، آن را صرفاً به خاک، معنا کردهاند.<ref>جوهری، صحاح اللغة، ۱۴۰۷ق، ذیل واژه «صعید».</ref> | ||
درباره توصیف واژه «صعید» به «طیب» در جمله «صَعِیدًا طَیبًا»، بهگفته طباطبایی در تفسیر المیزان، به این منظور است که زمین، خواه خاک یا سنگش، از حالت طبیعیاش خارج نشده باشد و مانند گچ، آهک و امثال آنها نباشد که با پختهشدن و حرارت دادن، حالت اصلی و طبیعی خود را از دست دادهاند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۲۹.</ref> برخی نیز واژه «طیب» را به معنای «پاک» دانسته و بر این نظرند، زمینی که بر آن تیمم میکنند، باید پاک باشد و نجس نباشد.<ref>محقق اردبیلی، زبدة البیان، ص۱۹؛ فاضل جواد، مسالک الافهام الی آیات الاحکام، ج۱، ص۶۶.</ref> | درباره توصیف واژه «صعید» به «طیب» در جمله «صَعِیدًا طَیبًا»، بهگفته طباطبایی در تفسیر المیزان، به این منظور است که زمین، خواه خاک یا سنگش، از حالت طبیعیاش خارج نشده باشد و مانند گچ، آهک و امثال آنها نباشد که با پختهشدن و حرارت دادن، حالت اصلی و طبیعی خود را از دست دادهاند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۲۹.</ref> برخی نیز واژه «طیب» را به معنای «پاک» دانسته و بر این نظرند، زمینی که بر آن تیمم میکنند، باید پاک باشد و نجس نباشد.<ref>محقق اردبیلی، زبدة البیان، ص۱۹؛ فاضل جواد، مسالک الافهام الی آیات الاحکام، ج۱، ص۶۶.</ref> |