بیعت عقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

بیعت دوم در عقبه که به بیعت الحرب هم معروف شد در موسم [[حج]] سال سیزدهم [[بعثت]]، در درۀ سمت راست از مِنیٰ به سوی گردنه که امروز محل [[مسجد خیف]] است،  واقع شد. در این سال هفتاد مرد یا هفتاد و دو مرد و دو زن در عقبه حاضر شدند، و از آن سو [[عباس بن عبدالمطلب]] عموی پیامبر، نیز با رسول خدا(ص) حاضر شد. یثربیان یکی یکی یا دوتا دوتا نزد پیامبر (ص) می‌آمدند. نخستین نفر [[رافع به مالک بن عجلان|رافع بن مالک بن عَجْلان]] (از بنی زُرَیق) بود که نزد پیامبر (ص) رفت.

عباس به حاضران گفت : محمد از ماست و تا آنجا که توانسته‌ایم از او حمایت کرده‌ایم. اکنون او می‌خواهد نزد شما بیاید. اگر توان حمایت او را دارید، چه بهتر، وگرنه او را نزد ما رها کنید. گفتند: با او بیعت (و عهد) می‌کنیم که با هر که جنگ کند بجنگیم و با هر که آشتی کند، در آشتی باشیم.

بدان علت که مردم [[یثرب]] عهد کردند تا هرکه با پیامبر جنگید با او بجنگند از این روی به این بیعت، بیعت الحرب گفته‌اند. برخی از [[انصار]] آمادگی خود را برای جنگ از همان شب اول اعلام کردند. تا جایی که [[عباس بن عباده]] بعد از بیعت به پیامبر گفت که اگر امر کنید هر آینه بر کفاری که در [[منی|منیٰ]] مشغول به اعمال حج می‌باشند حمله می‌کنیم ولی پیامبر به آنان اجازه نداد وفرمود به سوی ارحام و خویشاوندان خود برگردید.<ref>ابن هشام،ج‏۱،ص:۴۴۸</ref>

* پس از این بیعت بود که رسول خدا(ص) دوازده تن از مردم یثرب را به عنوان نقیب آنان انتخاب کرد.<ref>حسن ابراهیم حسن ، ج ۱، ص ۹۶ـ ۹۸؛ بلاذری ، ج ۱، ص ۲۷۷ـ ۲۷۸؛ ابن سعد، ج ۱، ص ۲۲۱ـ۲۲۲؛ طبری ، ج ۲، ص ۳۶۲ـ۳۶۳؛ ابن هشام ، ج ۱، ص ۳۰۰ـ۳۰۱.</ref>