شهاب‌الدین سهروردی: تفاوت میان نسخه‌ها

سهروردی با بهره‌گیری از آثار حکمای ایران باستان و تطبیق آنها با افکار افلاطون و رواقیان و نوافلاطونیان، مکتب جدیدی را به نام «مکتب اشراقی» پی‌ریزی کرد که بیشتر صبغهٔ افلاطونی داشت.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش فلسفه، ج۱، ص۳۵. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (قدس سره)، 1391.</ref> درباره سهروردی گفته اند همانطور که فردوسی زنده کننده زبان فارسی است، او احیاکننده فکر و حکمت ایران پیش از اسلام در دوران اسلامی بود. جریان فلسفی حکمت اشراق که سهروردی پایه گذار آن بوده، بر اشراق و شهود و ذوق مبتنی بوده است. <ref>سید فتح الله مجتبایی، سهروردی و فرهنگ ایران باستان، کتاب ماه ادبیات و فلسفه آذر و دی 1380 شماره 50 و 51. ص۱۶.</ref> سهروردی با وجود کمی عمر، حدود پنجاه کتاب به فارسی و عربی نوشته است.<ref>نصر، سه حکیم مسلمان،</ref> او از فلسفه ارسطو روی برتافت و فلسفه ای نو آورد.<ref>علی اکبر دانا سرشت، «سهروردی»، نامه آستان قدس 1347 شماره 35، ص۱۰۸.</ref>