پرش به محتوا

آیه امن یجیب: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۸۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
| آیات مرتبط=
| آیات مرتبط=
}}
}}
'''[[آیه امن یجیب|آیه أَمَّنْ يُجیب]]''' شصت و دومین آیه [[سوره نمل]] است.
'''[[آیه امن یجیب|آیه أَمَّنْ يُجیب]]''' شصت و دومین آیه [[سوره نمل]] است. در این آیه تأکید می‌شود که فقط خداوند است که دعای انسان را مستجاب و گرفتاری‌های او را برطرف می‌کند. در این [[آیه]]، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرائط [[استجابت دعا|اجابت دعا]] آن است که [[دعا]] صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به غیر خدا امیدی ندارد و کاملا درمانده شده است، دعایش حقیقی است و در این حالت فرد فقط خدا را می‌خواند و خدا هم اجابت می‌کند.
 
در این [[آیه]]، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرائط [[استجابت دعا|اجابت دعا]] آن است که [[دعا]] صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به غیر خدا امیدی ندارد و کاملا درمانده شده است، دعایش حقیقی است و در این حالت فرد فقط خدا را می‌خواند و خدا هم اجابت می‌کند.


بنابر برخی از [[حدیث|روایات]] این آیه بر [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(عج)]] تطبیق شده است. [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] فرمودند: این آیه در مورد قائم نازل شده، به خدا سوگند مضطر او است، هنگامی که در [[مقام ابراهیم]] دو رکعت [[نماز]] بجا می‌آورد و دست به درگاه خداوند متعال برمی‌دارد دعای او را اجابت می‌کند، ناراحتی‌ها را برطرف می‌سازد و او را خلیفه روی زمین قرار می‌دهد.
بنابر برخی از [[حدیث|روایات]] این آیه بر [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(عج)]] تطبیق شده است. [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] فرمودند: این آیه در مورد قائم نازل شده، به خدا سوگند مضطر او است، هنگامی که در [[مقام ابراهیم]] دو رکعت [[نماز]] بجا می‌آورد و دست به درگاه خداوند متعال برمی‌دارد دعای او را اجابت می‌کند، ناراحتی‌ها را برطرف می‌سازد و او را خلیفه روی زمین قرار می‌دهد.
confirmed، templateeditor
۲٬۸۶۲

ویرایش