آیه امن یجیب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Sultanmoradi (بحث | مشارکتها) (←پیام آیه: اصلاح ارقام) |
Sultanmoradi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| آیات مرتبط= | | آیات مرتبط= | ||
}} | }} | ||
'''[[آیه امن یجیب|آیه أَمَّنْ يُجیب]]''' شصت و دومین آیه [[سوره نمل]] | '''[[آیه امن یجیب|آیه أَمَّنْ يُجیب]]''' شصت و دومین آیه [[سوره نمل]] است. | ||
در این [[آیه]]، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرائط [[اجابت دعا]] آن است که [[دعا]] صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به غیر خدا امیدی ندارد و کاملا درمانده شده است، دعایش حقیقی است و در این حالت فرد فقط خدا را می‌خواند و خدا هم اجابت می‌کند. | در این [[آیه]]، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرائط [[استجابت دعا|اجابت دعا]] آن است که [[دعا]] صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به غیر خدا امیدی ندارد و کاملا درمانده شده است، دعایش حقیقی است و در این حالت فرد فقط خدا را می‌خواند و خدا هم اجابت می‌کند. | ||
بنابر برخی از [[روایات]] این آیه بر [[حضرت مهدی(عج)]] تطبیق شده است. [[امام صادق(ع)]] فرمودند: این آیه در مورد قائم نازل شده، به خدا سوگند مضطر او است، هنگامی که در [[مقام ابراهیم]] دو رکعت [[نماز]] بجا می‌آورد و دست به درگاه خداوند متعال برمی‌دارد دعای او را اجابت می‌کند، ناراحتی‌ها را برطرف می‌سازد و او را خلیفه روی زمین قرار می‌دهد. | بنابر برخی از [[حدیث|روایات]] این آیه بر [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(عج)]] تطبیق شده است. [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] فرمودند: این آیه در مورد قائم نازل شده، به خدا سوگند مضطر او است، هنگامی که در [[مقام ابراهیم]] دو رکعت [[نماز]] بجا می‌آورد و دست به درگاه خداوند متعال برمی‌دارد دعای او را اجابت می‌کند، ناراحتی‌ها را برطرف می‌سازد و او را خلیفه روی زمین قرار می‌دهد. | ||
گرچه این آیه ادبیاتی همچون [[دعا]] ندارد؛ معمولاً برای نجات از گرفتاری، ناراحتى و بیمارى‌ها خوانده می‌شود. | |||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||