Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۱۸
ویرایش
(←پیشینه) |
|||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در سنت دینی یهود رسم بر آن بود که زنان متأهل، جز در مقابل شوهران خود و زنان دیگر، موهای خود را بپوشانند و بهطور کلی در جامعه یهودی این که زنان با مویهای باز و بدون پوشش در خیابان و انظار عموم حاضر شوند، عملی ناشایست محسوب میشد.<ref>Baskin، [https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/head-covering «Head, Covering of the»،] encyclopedia.com</ref> در عهد تلمود اگر زنی با سر برهنه به خیابان میرفت شوهرش میتوانست بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه احمد آرام و دیگران، ۱۳۳۷ش، ج۴، ص۴۶۴.</ref> برخی روحانیون یهودی موی سر زن شوهردار را به ظاهر [[عورت]] او تشبیه میکردند و خواندن هرگونه دعا در حضور زنی که سرش برهنه است، را منع میکردند.<ref>Baskin، [https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/head-covering «Head, Covering of the»،] encyclopedia.com</ref> | در سنت دینی یهود رسم بر آن بود که زنان متأهل، جز در مقابل شوهران خود و زنان دیگر، موهای خود را بپوشانند و بهطور کلی در جامعه یهودی این که زنان با مویهای باز و بدون پوشش در خیابان و انظار عموم حاضر شوند، عملی ناشایست محسوب میشد.<ref>Baskin، [https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/head-covering «Head, Covering of the»،] encyclopedia.com</ref> در عهد تلمود اگر زنی با سر برهنه به خیابان میرفت شوهرش میتوانست بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه احمد آرام و دیگران، ۱۳۳۷ش، ج۴، ص۴۶۴.</ref> برخی روحانیون یهودی موی سر زن شوهردار را به ظاهر [[عورت]] او تشبیه میکردند و خواندن هرگونه دعا در حضور زنی که سرش برهنه است، را منع میکردند.<ref>Baskin، [https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/head-covering «Head, Covering of the»،] encyclopedia.com</ref> | ||
در آیین مسیحیت نیز پوشش زنان، چه در هنگام خواندن دعا و چه غیر آن، مورد توجه بوده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عهد جدید، رساله اول پولس به قرنتیان، باب ۱۱، آیات ۱-۱۷.</ref> در میان آباء کلیسا نیز توجه به موضوع پوشش زنان دیده میشود.<ref>پاکتچی، «حجاب»، ص۱۲۴.</ref> برای نمونه ترتولیان (۱۶۰-۲۲۰م)، بنیانگزار مسیحیت لاتینی، رسالهای مستقل با عنوان «درباره پوشش دوشیزگان» نگاشته است و مسئله اصلی او در این رساله ضرورت | در آیین مسیحیت نیز پوشش زنان، چه در هنگام خواندن دعا و چه غیر آن، مورد توجه بوده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عهد جدید، رساله اول پولس به قرنتیان، باب ۱۱، آیات ۱-۱۷.</ref> در میان آباء کلیسا نیز توجه به موضوع پوشش زنان دیده میشود.<ref>پاکتچی، «حجاب»، ص۱۲۴.</ref> برای نمونه ترتولیان (۱۶۰-۲۲۰م)، بنیانگزار مسیحیت لاتینی، رسالهای مستقل با عنوان «درباره پوشش دوشیزگان» نگاشته است و مسئله اصلی او در این رساله ضرورت پوشیدن سر در هنگام نماز برای دوشیزگان و زنان شوهردار و همچنین لزوم پوشش برای همه زنان، حتی خارج از خانه است.<ref>پاکتچی، «حجاب»، ص۱۲۴.</ref> | ||
درباره حجاب زنان در [[حجاز]] در دوره [[جاهلیت]] یعنی اندکی پیش از ظهور اسلام نیز برخی بر این باورند که برهنگی زنان در این دوره، قبیح شمرده نمیشده و امری عادی بوده و حجاب شرعی اسلام در واقع برای جلوگیری از این برهنگی و توصیه به یک حجاب حداقلی بوده است.<ref>ترکاشوند، حجاب شرعی در عصر پیامبر، ۱۳۸۹ش، ص۸-۹.</ref> برخی دیگر بر این نظرند که زنان عرب در این دوره از پوششهایی مانند جِلباب (لباسی که بزرگتر از روسری و کوچکتر از ردا است) و خِمار (نوعی پوشش سر برای زنان) استفاده میکردهاند و در شریعت اسلام فقط به دقت بیشتر در استفاده از آنها امر شده است.<ref>پاکتچی، «حجاب»، ص۱۲۶.</ref> | درباره حجاب زنان در [[حجاز]] در دوره [[جاهلیت]] یعنی اندکی پیش از ظهور اسلام نیز برخی بر این باورند که برهنگی زنان در این دوره، قبیح شمرده نمیشده و امری عادی بوده و حجاب شرعی اسلام در واقع برای جلوگیری از این برهنگی و توصیه به یک حجاب حداقلی بوده است.<ref>ترکاشوند، حجاب شرعی در عصر پیامبر، ۱۳۸۹ش، ص۸-۹.</ref> برخی دیگر بر این نظرند که زنان عرب در این دوره از پوششهایی مانند جِلباب (لباسی که بزرگتر از روسری و کوچکتر از ردا است) و خِمار (نوعی پوشش سر برای زنان) استفاده میکردهاند و در شریعت اسلام فقط به دقت بیشتر در استفاده از آنها امر شده است.<ref>پاکتچی، «حجاب»، ص۱۲۶.</ref> |