Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۴۴
ویرایش
حجاب: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیشینه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پیشینه) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
قدر مسلم این است که پیش از اسلام در میان بعضی ملل حجاب وجود داشته است.<ref>مطهری، مسئله حجاب، ۱۳۸۶ش، ص۱۹.</ref> به‌گفته برخی مورخان برای بیشتر زنان در خاور نزدیک باستان، بین‌النهرین و در دنیای یونانی-رومی، چنین مرسوم بود، هنگامی که از خانه بیرون می‌رفتند، سر خود را می‌پوشاندند.<ref>Baskin، «Head, Covering of the»، encyclopedia.com</ref> در یونان باستان نیز زنانی که متعلق به طبقات بالا بودند می‌بایست مو و صورت خود را بپوشانند و بازتاب این رسم در بسیاری از مجسمه‌های یونانی دیده می‌شود.<ref>پاکتچی، «حجاب»، ص۱۲۲.</ref> | قدر مسلم این است که پیش از اسلام در میان بعضی ملل حجاب وجود داشته است.<ref>مطهری، مسئله حجاب، ۱۳۸۶ش، ص۱۹.</ref> به‌گفته برخی مورخان برای بیشتر زنان در خاور نزدیک باستان، بین‌النهرین و در دنیای یونانی-رومی، چنین مرسوم بود، هنگامی که از خانه بیرون می‌رفتند، سر خود را می‌پوشاندند.<ref>Baskin، [https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/head-covering «Head, Covering of the»،] encyclopedia.com</ref> در یونان باستان نیز زنانی که متعلق به طبقات بالا بودند می‌بایست مو و صورت خود را بپوشانند و بازتاب این رسم در بسیاری از مجسمه‌های یونانی دیده می‌شود.<ref>پاکتچی، «حجاب»، ص۱۲۲.</ref> | ||
به گزارش ویل دورانت (۱۸۸۵-۱۹۸۱م)، تاریخ‌نگار و نویسنده آمریکایی، در کتاب «تاریخ تمدن»، در ایران باستان نیز زنان طبقات بالای اجتماع حق نداشتند که جز با تخت‌های روان روپوش‌دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی‌شد که آشکارا با مردان ارتباط داشته باشند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی، حتی پدر یا برادرشان را نیز ببینند.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه احمد آرام و دیگران، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۴۳۵.</ref> همچنین برخی محققان با استناد به برخی از نقوش به‌جای مانده از دوره هخامنشی گفته‌اند که پوشش زنان در این دوره از دو قسمت کلی تشکیل شده است: یک لباس آستین بلند ساده که از زیر گردن تا قوزک پا است و دیگری چادری است که زنان آن را به سر انداخته و تا نزدیکی امتداد پا آمده، ولی کمی از لباس اولی کوتاه‌تر است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ملک‌زاده، «نقوش زن در هنر هخامنشی»، ص۹۷.</ref> | به گزارش ویل دورانت (۱۸۸۵-۱۹۸۱م)، تاریخ‌نگار و نویسنده آمریکایی، در کتاب «تاریخ تمدن»، در ایران باستان نیز زنان طبقات بالای اجتماع حق نداشتند که جز با تخت‌های روان روپوش‌دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی‌شد که آشکارا با مردان ارتباط داشته باشند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی، حتی پدر یا برادرشان را نیز ببینند.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه احمد آرام و دیگران، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۴۳۵.</ref> همچنین برخی محققان با استناد به برخی از نقوش به‌جای مانده از دوره هخامنشی گفته‌اند که پوشش زنان در این دوره از دو قسمت کلی تشکیل شده است: یک لباس آستین بلند ساده که از زیر گردن تا قوزک پا است و دیگری چادری است که زنان آن را به سر انداخته و تا نزدیکی امتداد پا آمده، ولی کمی از لباس اولی کوتاه‌تر است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ملک‌زاده، «نقوش زن در هنر هخامنشی»، ص۹۷.</ref> | ||