حرم کاظمین: تفاوت میان نسخهها
جز
←در دوره صفویه
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←در دوره صفویه) |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
===در دوره صفویه=== | ===در دوره صفویه=== | ||
در دوره [[صفویان|صفویه]] حرم کاظمین بازسازی شد. [[شاه اسماعیل صفوی|شاه اسماعیل]] در سال ۹۱۴ق بغداد را | در دوره [[صفویان|صفویه]] حرم کاظمین بازسازی شد. [[شاه اسماعیل صفوی|شاه اسماعیل]] در سال ۹۱۴ق بغداد را فتح کرد پس از مدتی دستور داد تمام بناهای حرم را، خراب کنند و به جای آن بنایی بسازند که شامل رواق، صحن، مسجدی در شمال، دو گنبد و دو مناره دیگر میشد.<ref>آل یاسین، تاریخ المشهد الکاظمی، ۱۴۳۵ق، ص۵۰.</ref> شاه اسماعیل همچنین دو صندوق از نقره بر قبور دو امام ساخت.<ref>ایزدی، «تاریخچه حرم کاظمین»، ص۵۵۲.</ref> کتیبهای با تاریخ ۹۲۶ق بر دیوارهای حرم نصب شده که شرح اقدامات شاه اسماعیل در آن آمده است.<ref> بوداق، جواهر الاخبار، بخش ایران از قراقوینلو تا سال ۹۸۴ق، ۱۳۸۷ش، ص۱۲۴؛ امینی هروی، فتوحات شاهی، ص۳۰۳ به نقل از یزدی، «تاریخچه حرم کاظمین»، ص۵۵۳.</ref> شاه اسماعیل تمام ثروت خود را وقف [[چهارده معصوم]] کرد که بخشی از آن به حرم کاظمین رسید.<ref> شاملو، قصص الخاقانی، ج۱، ص۹۳-۹۶؛ اسکندربیگ منشی، تاریخ عالم آٰرای عباسی، ج۲، ص۱۲۵۲-۱۲۵۰ و ۱۶۶۸-۱۶۶۷؛ قزوینی، فواید الصفویه، ص۵۲ به نقل از ایزدی، «تاریخچه حرم کاظمین»، ص۵۵۳.</ref> گفتهاند به جهت آنکه صفویان نسب [[سیادت]] خود را به [[امام کاظم(ع)]] میرساندند، شاه اسماعیل توجه ویژهای به حرم کاظمین داشت.<ref>ایزدی، «تاریخچه حرم کاظمین»، ص۵۵۲.</ref> | ||
در دوران [[امپراتوری عثمانی|ترکان عثمانی]] (۹۷۴-۹۲۶ق)، به دستور سلیمانخان نواقصی که از دوره صفویه در حرم باقی مانده بود، تکمیل شد.<ref>العراق بین احتلالین، ج۹، ص۲۹و۳۴ به نقل از آل یاسین، تاریخ المشهد الکاظمی، ۱۴۳۵ق، ص۶۷.</ref>از جمله تکمیل منارهای که ساخت آن در دوره صفویه آغاز شده بود، در سال ۹۷۸ق به پایان رسید.<ref>آل یاسین، تاریخ المشهد الکاظمی، ۱۴۳۵ق، ص۶۷.</ref> | در دوران [[امپراتوری عثمانی|ترکان عثمانی]] (۹۷۴-۹۲۶ق)، به دستور سلیمانخان نواقصی که از دوره صفویه در حرم باقی مانده بود، تکمیل شد.<ref>العراق بین احتلالین، ج۹، ص۲۹و۳۴ به نقل از آل یاسین، تاریخ المشهد الکاظمی، ۱۴۳۵ق، ص۶۷.</ref>از جمله تکمیل منارهای که ساخت آن در دوره صفویه آغاز شده بود، در سال ۹۷۸ق به پایان رسید.<ref>آل یاسین، تاریخ المشهد الکاظمی، ۱۴۳۵ق، ص۶۷.</ref> |