رقیب و عتید: تفاوت میان نسخه‌ها
←معنای رقیب و عتید
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
«رقیب»؛ به معنای مراقب و «عتید» به معنای کسی است که مهیای انجام کار است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۳۴۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۲۴۹</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] گوید: رقیب یعنی حافظی که هیچ چیز از او پوشیده نیست، بنابراین مراد از رقیب در آیه، یعنی حافظ و ضابط اعمال و گفتار، و عتید یعنی آماده و حاضر، و منظور حافظانی است که آماده ثبت اعمال‌اند.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۱۳ ؛ ج۴، ص۲۸۹.</ref> | «رقیب»؛ به معنای مراقب و «عتید» به معنای کسی است که مهیای انجام کار است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ص۳۴۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۲۴۹</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] گوید: رقیب یعنی حافظی که هیچ چیز از او پوشیده نیست، بنابراین مراد از رقیب در آیه، یعنی حافظ و ضابط اعمال و گفتار، و عتید یعنی آماده و حاضر، و منظور حافظانی است که آماده ثبت اعمال‌اند.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۱۳ ؛ ج۴، ص۲۸۹.</ref> | ||
وی در تفسیر [[مجمع البیان]] و [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] معتقدند رقیب و عتید نام دو فرشته نیست، بلکه دو صفت هستند که به معنای مراقبت و حفظ، و شاهد و مهیا می‌باشند.<ref>تهرانی، معادشناسی، انتشارات حکمت، ج۷، ص۱۵۸.</ref> | وی در تفسیر [[مجمع البیان]] و [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] معتقدند رقیب و عتید نام دو فرشته نیست، بلکه دو صفت هستند که به معنای مراقبت و حفظ، و شاهد و مهیا می‌باشند.<ref>تهرانی، معادشناسی، انتشارات حکمت، ج۷، ص۱۵۸.</ref>وی درالمیزان تصریح کرده که از آیه بیش از این فهمیده نمی‌شود که رقیب عتید که متعدد هستند و مراقب اعمال او هستند اما این که فرشته‌اند یا فرشته و شیطان‌اند دلالتی از آیه بر هیچ یک از دو احتمال وجود ندارد وآیه قابل انطباق | ||
، الناشر منشورات اسماعیلیان، ج۲، ص۱۸۵.بر هر دو است. طباطبایی، المیزان، | |||
هر انسانی دو فرشته مخصوص خود دارد. برخی با توجه به حدیثی از [[امام صادق(ع)]]{{یاد|عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ کانَ یصَلِّی الْغَدَاةَ بِغَلَسٍ عِنْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ الصَّادِقِ أَوَّلَ مَا یبْدُو قَبْلَ أَنْ یسْتَعْرِضَ وَ کانَ یقُولُ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً إِنَّ مَلَائِکةَ اللَّیلِ تَصْعَدُ وَ مَلَائِکةَ النَّهَارِ تَنْزِلُ عِنْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأَنَا أُحِبُّ أَنْ تَشْهَدَ مَلَائِکةُ اللَّیلِ وَ مَلَائِکةُ النَّهَارِ صَلَاتِی وَ کانَ یصَلِّی الْمَغْرِبَ عِنْدَ سُقُوطِ الْقُرْصِ قَبْلَ أَنْ تَظْهَرَ النُّجُومُ. حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۲۱۳}} فرشتگان روز را غیر از فرشتگان شب دانسته‌اند.<ref>تهرانی، معادشناسی، انتشارات حکمت، ج۷، ص۱۶۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ذیل آیه ۷۸ سوره اسراء.</ref> | هر انسانی دو فرشته مخصوص خود دارد. برخی با توجه به حدیثی از [[امام صادق(ع)]]{{یاد|عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ کانَ یصَلِّی الْغَدَاةَ بِغَلَسٍ عِنْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ الصَّادِقِ أَوَّلَ مَا یبْدُو قَبْلَ أَنْ یسْتَعْرِضَ وَ کانَ یقُولُ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً إِنَّ مَلَائِکةَ اللَّیلِ تَصْعَدُ وَ مَلَائِکةَ النَّهَارِ تَنْزِلُ عِنْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأَنَا أُحِبُّ أَنْ تَشْهَدَ مَلَائِکةُ اللَّیلِ وَ مَلَائِکةُ النَّهَارِ صَلَاتِی وَ کانَ یصَلِّی الْمَغْرِبَ عِنْدَ سُقُوطِ الْقُرْصِ قَبْلَ أَنْ تَظْهَرَ النُّجُومُ. حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۲۱۳}} فرشتگان روز را غیر از فرشتگان شب دانسته‌اند.<ref>تهرانی، معادشناسی، انتشارات حکمت، ج۷، ص۱۶۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ذیل آیه ۷۸ سوره اسراء.</ref> | ||