سوره هود: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان}}

امر به [[نماز]] و [[صبر]] که در آیات ۱۱۴ و ۱۱۵ سوره هود آمده است را امر به بهترین [[عبادات]] و [[اخلاق|اخلاقیات]] دانسته‌اند که روح [[ایمان]] و پایه و اساس [[اسلام]] است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۱، ص۵۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۶۵.</ref> [[مفسران]] عبارت «أَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ» اشاره به وجوب اقامه همه [[نمازهای واجب]] دانسته‌اند که در عبارتی کوتاه به آن اشاره شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۰۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۱، ص۵۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۶۵.</ref>{{یاد|منظور از دو طرف روز، نماز صبح و مغرب، و مراد از اوايل شب، نماز عشا بيان شده است ونماز ظهر و عصر ذکر نشده زیرا روشن است که این دو نماز در روز خوانده می شوند. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، مؤسسة الأعلمی، ج۵، ص۳۴۴ }}

[[محمدجواد مغنیه]] صاحب [[تفسیر الکاشف]] با نقل سخن طبرسی درباره پاک شدن گناهان با نمازهای پنجگانه معتقد است: این تفسیر خلاف [[عقل]] و [[فطرت]] است زیرا میان احکام و تکلیف از نظر [[شرع]]، عقل و قانون هیچ ارتباطی وجود ندارد به عبارت دیگر اطاعت از هر حکمی چه [[واجب]] چه [[حرام]] ارتباطی با فرمانبرداری یا مخالفت از حکم دیگر ندارد و منظور از این سخن که نماز گناهان را می‌پوشاند این است که نماز نیکی‌های زیادی دارد و هرگاه نیکی‌ها و بدی‌های شخص در میزان قرار داده شود کفه نیکی‌های او سنگین‌تر می‌شود مشروط بر اینکه بدی و گناه شخص [[گناه کبیره]] نباشد و حقی از مردم ضایع نکرده باشد.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۲۷۵-۲۷۶.</ref>

==آیات الاحکام==