اولجایتو: تفاوت میان نسخه‌ها
←شیعه شدن و رسمیت‌بخشی به مذهب تشیع
(←مذهب) |
|||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
==شیعه شدن و رسمیت‌بخشی به مذهب تشیع== | ==شیعه شدن و رسمیت‌بخشی به مذهب تشیع== | ||
[[پرونده:سکه اولجایتو.jpg|thumb|نام [[ائمه]] و عبارت [[علی ولی الله]] بر سکه دوران اولجایتو]] | [[پرونده:سکه اولجایتو.jpg|thumb|نام [[ائمه]] و عبارت [[علی ولی الله]] بر سکه دوران اولجایتو]] | ||
امیر طرمطاز (ترمتاس) و [[تاج الدین آوجی]](آوی)، دانشمند [[شیعه]]، اولجایتو را به مذهب شیعه ترغیب کردند و او سرانجام در ۷۰۹ق / ۱۳۰۹م که به [[بغداد]] رفت، رسماً مذهب شیعه اختیار کرد. <ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۹۹ -۱۰۱.</ref> در ایام پادشاهی او مذهب تشیع برای نخستین بار مذهب رسمی سراسر [[ایران]] گردید.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج۲، ص۳۰۷.</ref> و او نخستین سلطان امامی مذهب است که در سطحی گسترده و وسیع به نشر تشیع مذهب اثناعشری همّت گماشت.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران (از آغاز تا دولت صفوی)، ۱۳۹۰ ش، ص۶۹۴.</ref>. | امیر طرمطاز (ترمتاس) و [[تاج الدین آوجی]](آوی)، دانشمند [[شیعه]]، اولجایتو را به مذهب شیعه ترغیب کردند و او سرانجام در ۷۰۹ق / ۱۳۰۹م که به [[بغداد]] رفت، رسماً مذهب شیعه اختیار کرد.<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۹۹ -۱۰۱.</ref> در ایام پادشاهی او مذهب تشیع برای نخستین بار مذهب رسمی سراسر [[ایران]] گردید.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج۲، ص۳۰۷.</ref> و او نخستین سلطان امامی مذهب است که در سطحی گسترده و وسیع به نشر تشیع مذهب اثناعشری همّت گماشت.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران (از آغاز تا دولت صفوی)، ۱۳۹۰ ش، ص۶۹۴.</ref>. | ||
اولجایتو بعد از شیعه شدن در سال ۷۰۹ق فرمان داد، به جای [[خلفای راشدین]] به نام [[امامان شیعه]] سکه و خطبه کنند و در همانجا، [[علامه حلی]]، بزرگ‌ترین دانشمند شیعی آن عصر، به حضور ایلخان راه یافت و از آن پس ملازم او شد <ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۹۹ -۱۰۱.</ref>؛ <ref>برای سکه‌های این دوره، نک: لین پول، ۵۰ ۴۸,. ۴۴-۴۵.</ref> علامه حلی، دو کتاب خود [[منهاج الکرامه]] <ref>حلی، منهاج الکرامه، ص۲-۳.</ref> و [[نهج الحق]] <ref>حلی، نهج الحق، ص۳۸.</ref> را به نام سلطان کرد و بدو تقدیم داشت. | اولجایتو بعد از شیعه شدن در سال ۷۰۹ق فرمان داد، به جای [[خلفای راشدین]] به نام [[امامان شیعه]] سکه و خطبه کنند و در همانجا، [[علامه حلی]]، بزرگ‌ترین دانشمند شیعی آن عصر، به حضور ایلخان راه یافت و از آن پس ملازم او شد <ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۹۹ -۱۰۱.</ref>؛ <ref>برای سکه‌های این دوره، نک: لین پول، ۵۰ ۴۸,. ۴۴-۴۵.</ref> علامه حلی، دو کتاب خود [[منهاج الکرامه]] <ref>حلی، منهاج الکرامه، ص۲-۳.</ref> و [[نهج الحق]] <ref>حلی، نهج الحق، ص۳۸.</ref> را به نام سلطان کرد و بدو تقدیم داشت. | ||