confirmed، protected، templateeditor
۱٬۶۸۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
به نظر تعدادی از مفسران شیعه، آیه نخست [[سوره معارج]] درباره نُعمان بن | به نظر تعدادی از مفسران شیعه، آیه نخست [[سوره معارج]] درباره نُعمان بن حارِث فِهْری یا فرد دیگری<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۱۱.</ref> است که به اعلام جانشینی امام علی(ع) در [[واقعه غدیر]] اعتراض کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۶.</ref> او وقتی خبر جانشینی حضرت علی(ع) را از [[پیامبر(ص)]] شنید، خطاب به پیامبر(ص) گفت از ما خواستی به [[توحید|یگانگی خدا]] و [[نبوت خاصه|نبوتت]] شهادت دهیم، ما هم شهادت دادیم. سپس ما را به [[جهاد]]، [[حج]]، [[روزه]]، [[نماز]] و [[زکات]] امر کردی، ماهم پذیرفتیم؛ اما به اینها راضى نشدى تا اینکه این جوان(علی(ع)) را به جانشینى خود منصوب کردى.<ref>آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۲؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۱۱؛ شريف لاهيجى، تفسير شريف لاهيجى، ۱۳۷۳ش، ج۴، ص۵۷۴؛ کاشانی، منهجالصادقین، ۱۳۳۰ش، ج۱۰، ص۴؛ طبرسی، مجمعالبیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵۲۹.</ref> آیا این تصمیم خودت است یا [[خدا]]؟ پیامبر سوگند یاد کرد که این سخن از جانب خداوند است. نعمان گفت: «خداوندا، اگر این سخن حق است و از ناحیه توست، سنگى از آسمان بر ما بباران.»<ref>سوره انفال، آیه ۳۲.</ref>» براساس روایات، پس از درخواست وی، سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و کشته شد. سپس این آیه نازل شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۵، ص۷؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۱۱.</ref> | ||
برخی از [[مفسران]] [[شأن نزول]] این آیه را مربوط به [[نضر بن حارث]] دانستهاند<ref> آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۳.</ref> او در [[مسجدالحرام]] با حالتی تمسخرآمیز خطاب به پیامبر(ص) گفت: «خدایا اگر محمّد بر حق است و آنچه میگوید، از توست، سنگى بر ما ببار یا ما را به عذاب الیم گرفتار کن.»<ref>سوره انفال، آیه۳۲.</ref> پس از سخن او، این آیه بر پیامبر(ص) نازل شد.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۳۵؛ قمی کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۰ش، ج۱۰، ص۳؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۲۷۸.</ref> البته این گروه از مفسران در ذیل آیه به ماجرای نعمان بن حارث هم اشاره کردهاند، هرچند قول دیگر را ترجیح دادهاند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۲۷۸؛ آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۲.</ref> همچنین گفته شده این آیه درباره [[ابوجهل]] نازل شده و آیه «فَأَسْقِطْ عَلَيْنا كِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ»<ref> سوره شعراء، آیه۱۸۷.</ref> نقل قول از زبان او است.<ref>آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۲.</ref> | برخی از [[مفسران]] [[شأن نزول]] این آیه را مربوط به [[نضر بن حارث]] دانستهاند<ref> آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۳.</ref> او در [[مسجدالحرام]] با حالتی تمسخرآمیز خطاب به پیامبر(ص) گفت: «خدایا اگر محمّد بر حق است و آنچه میگوید، از توست، سنگى بر ما ببار یا ما را به عذاب الیم گرفتار کن.»<ref>سوره انفال، آیه۳۲.</ref> پس از سخن او، این آیه بر پیامبر(ص) نازل شد.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۳۵؛ قمی کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۳۰ش، ج۱۰، ص۳؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۲۷۸.</ref> البته این گروه از مفسران در ذیل آیه به ماجرای نعمان بن حارث هم اشاره کردهاند، هرچند قول دیگر را ترجیح دادهاند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۲۷۸؛ آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۲.</ref> همچنین گفته شده این آیه درباره [[ابوجهل]] نازل شده و آیه «فَأَسْقِطْ عَلَيْنا كِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ»<ref> سوره شعراء، آیه۱۸۷.</ref> نقل قول از زبان او است.<ref>آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۶۲.</ref> | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
*قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش. | *قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، ۱۳۶۴ش. | ||
*کاشانی، ملا فتحالله، منهج الصادقین، تهران، چاپخانه محمدحسن علمی، ۱۳۳۰ش. | *کاشانی، ملا فتحالله، منهج الصادقین، تهران، چاپخانه محمدحسن علمی، ۱۳۳۰ش. | ||
*محمدی ریشهری، محمد، دانشنامه اميرالمؤمنين(ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، قم، دارالحدیث، بیتا. | |||
*مظهری، محمد ثناءالله، تفسیر المظهری، پاکستان، مکتبه رشدیه، ۱۴۱۲ق. | *مظهری، محمد ثناءالله، تفسیر المظهری، پاکستان، مکتبه رشدیه، ۱۴۱۲ق. | ||
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴ش. | *مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۷۴ش. |