اشعث بن قیس کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

اشعث پس از درگذشت پیامبر(ص) از [[بیعت]] با [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] خودداری کرد.<ref>ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۳۳۴.</ref> ابوبکر سربازانی را به یمن فرستاد تا اشعث را [[اسیر]] کنند و به [[مدینه]] ببرند. بعد از آن ابوبکر اشعث را آزاد کرد و خواهرش [[ام فروه خواهر ابوبکر|ام فروه]] را به [[ازدواج]] او درآورد.<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸؛ ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹؛ خلیفه، تاریخ خلیفه، ۱۴۱۵ق، ص۶۰-۶۱.</ref>

عمل (و حکمرانى) تو رزق و خوراک تو نیست (ترا حکومت نداده‌اند تا آنچه بیابى از آن خود پنداشته بخورى) ولى آن عمل امانت و سپرده‌اى در گردن تو است (كه بايستى آنرا مواظبت نموده در راه آن قدمى بر خلاف دستور دین بر ندارى)« إِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَ لَكِنَّهُ فِي عُنُقِكَ أَمَانَةٌ»  و خواسته‌اند که تو نگهبان باشى براى کسی که از تو بالاتر است (تو زیر دست امیرى هستى که ترا حافظ و نگهبان قرار داده و ولایتى بتو سپرده که آن را از جانب او مواظبت نمائى، پس ترا نمى‌رسد که در کار رعیّت به میل خود رفتار نمائى (پیش از آنکه بتو دستور دهند کارى انجام دهى) و نمى‌رسد که متوجّه کار بزرگى شوى مگر به اعتماد امر و فرمانى که به تو رسیده باشد، و در دست‌هاى تو است مال و دارائى از مال خداوند بى‌همتاى بزرگ، و تو يكى از خزانه داران آن هستى تا آن را به من سپارى، و امید است من بدترين والی‌ها و فرماندهان براى تو نباشم (بلكه اين دستور سود دنيا و آخرت ترا در بر دارد) و درود بر آنکه شایسته درود است. فیض الاسلام، نهج البلاغه، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۸۰۳.}} به گفته ابن حبیب مورخ قرن سوم، اشعث در [[جنگ جمل]] در سپاه امام علی(ع) حضور داشت<ref>ابن حبیب، المحبر، دارالآفاق الجدیده، ص۲۹۱-۲۹.</ref> اما نامه امام علی(ع) به وی حاکی از آن است که در جنگ جمل حضور نداشته است.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۲۰-۲۱.</ref>

بر اساس منابع تاریخی، اشعث از ماجرای شهادت امام علی(ع) آگاهی داشته است. به گزارش [[احمد بن ابی‌یعقوب|یعقوبی]] هنگامی که [[ابن ملجم مرادی|ابن ملجم]] برای کشتن امام علی (ع) از [[مصر]] به [[کوفه]] رفت، یک ماه در منزل اشعث اقامت گزید و شمشیرش را آماده می‌کرد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۲۱۲.</ref> بنابر گزارشی، اشعث از ابن ملجم خواست پیش از دمیدن صبح در مقصود خود یعنی قتل امام علی(ع) اقدام کند تا نزد مردم رسوا نشود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۶.</ref> اشعث پس از ضربه ابن ملجم، فرزندش [[قیس بن اشعث کندی|قیس]] را فرستاد تا وضعیت امام علی(ع) را به وی گزارش کند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۲۷.</ref> روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نیز حاکی از نقش اشعث در شهادت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی]](ع) است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۶۷، ح۱۸۷.</ref> با این حال گزارشی تاریخی وجود دارد که اشعث هنگامی که از قصد [[ابن ملجم مرادی|ابن ملجم]] آگاه شد آن را به اطلاع امام علی(ع) رساند.<ref>مبرد، الکامل، بی‌نا، ج۲، ص۱۴۶.</ref>

وی هم‌چنین اشعث را یک شاهزاده اشرافی  می داند که روی همان تعصبات قومی با امیرالمؤمنین مخالفت می کرد و از پشت به او خنجر می زد.<ref>https://lms.motahari.ir/book-page/155/%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%20%D9%88%20%D9%85%D8%B3%D8%A6%D9%84%D9%87%20%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%AA?page=96</ref>