Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
زکریا (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'
imported>S Khademi |
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
همسر او به نام‌های '''ایشاع'''<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۶۸.</ref>، '''الیصابات'''<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۸۲ش، ج۱۴، ص۲۹</ref> و '''الیزابت''' خاله [[حضرت مریم(س)]] است.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۷۵</ref> | همسر او به نام‌های '''ایشاع'''<ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۶۸.</ref>، '''الیصابات'''<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۸۲ش، ج۱۴، ص۲۹</ref> و '''الیزابت''' خاله [[حضرت مریم(س)]] است.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۷۵</ref> | ||
الیزابت هم‌زمان با بارداری [[مریم مقدس]]، به معجزه الهی باردار شد<ref>شبستری، اعلام القرآن، ۱۳۷۹ش، ص۳۹۷</ref> و خداوند فرزند او را [[یحیی]] نامید.{{ | الیزابت هم‌زمان با بارداری [[مریم مقدس]]، به معجزه الهی باردار شد<ref>شبستری، اعلام القرآن، ۱۳۷۹ش، ص۳۹۷</ref> و خداوند فرزند او را [[یحیی]] نامید.{{یاد|یا زَکرِیا إِنَّا نُبَشِّرُک بِغُلامٍ اسْمُهُ یحْیی لَمْ نَجْعَلْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمِیا. سوره مریم، آیه ۷}} حضرت زکریا فرزندان دختر دیگری هم دارد که از همسر دیگری غیر از الیزابت بوده‌اند.<ref>بهبودی، بازنگری تاریخ انبیاء در قرآن، در مجله فصلنامه پژوهش‌های قرآنی</ref> | ||
*شهادت | *شهادت | ||
اشرار قوم او را متهم به ارتباط نامشروع با مریم کردند. بعد از اشاعه این تهمت بین [[بنی‌اسرائیل]]، زکریا به بستان فرار کرد و در درختی مخفی شده بود که درخت را به دو نیم تقسیم کردند و زکریا در ۹۹ سالگی به شهادت رسید.<ref>الحسنی العاملی، الانبیاء حیاتهم و قصصهم، ۱۳۹۱ق، ص۴۶۵؛ شبستری، اعلام القرآن، ۱۳۷۹ش، ص۳۹۷</ref> | اشرار قوم او را متهم به ارتباط نامشروع با مریم کردند. بعد از اشاعه این تهمت بین [[بنی‌اسرائیل]]، زکریا به بستان فرار کرد و در درختی مخفی شده بود که درخت را به دو نیم تقسیم کردند و زکریا در ۹۹ سالگی به شهادت رسید.<ref>الحسنی العاملی، الانبیاء حیاتهم و قصصهم، ۱۳۹۱ق، ص۴۶۵؛ شبستری، اعلام القرآن، ۱۳۷۹ش، ص۳۹۷</ref> | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
:::«خداوندا! از طرف خود، فرزند پاکیزه‌ای به من عطا بفرما که تو دعا را می‌شنوی.». <ref>سوره آل عمران، آیه ۳۸</ref> | :::«خداوندا! از طرف خود، فرزند پاکیزه‌ای به من عطا بفرما که تو دعا را می‌شنوی.». <ref>سوره آل عمران، آیه ۳۸</ref> | ||
انگیزه دیگر زکریا این بود که وارث امینی نداشت و از خداوند خواست تا فرزندی داشته باشد که از او ارث ببرد. موالی و اطرافیان زکریا که از او ارث می‌بردند مورد تایید وی نبودند. دعای وی که در آیات [[سوره مریم]] آمده است این‌گونه است: | انگیزه دیگر زکریا این بود که وارث امینی نداشت و از خداوند خواست تا فرزندی داشته باشد که از او ارث ببرد. موالی و اطرافیان زکریا که از او ارث می‌بردند مورد تایید وی نبودند. دعای وی که در آیات [[سوره مریم]] آمده است این‌گونه است: | ||
:::«من از بستگانم بعد از خودم بیمناکم و همسرم نازا است، تو از نزد خود جانشینی به من ببخش که وارث من و و دودمان [[یعقوب]] باشد و او را مورد رضایتت قرار بده.»{{ | :::«من از بستگانم بعد از خودم بیمناکم و همسرم نازا است، تو از نزد خود جانشینی به من ببخش که وارث من و و دودمان [[یعقوب]] باشد و او را مورد رضایتت قرار بده.»{{یاد|و انی خفت الموالی من ورائی و کانت امراتی عاقرا. فهب لی من لدنک ولیا یرثنی و یرث من آل یعقوب و اجعله رب رضیا. سوره مریم، آیه ۵و۶}} | ||
===منظور از ارث و وارث در دعای زکریا=== | ===منظور از ارث و وارث در دعای زکریا=== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
===درخواست نشانه از خداوند=== | ===درخواست نشانه از خداوند=== | ||
زکریا از [[خداوند]] در خواست نشانه و آیه کرد. نشانه این بود که با کسی صحبت نمی‌کند و فقط با خداوند در هنگام مناجات حرف می‌زند.{{ | زکریا از [[خداوند]] در خواست نشانه و آیه کرد. نشانه این بود که با کسی صحبت نمی‌کند و فقط با خداوند در هنگام مناجات حرف می‌زند.{{یاد|قَالَ رَ‌بِّ اجْعَل لِّی آیةً ۖ قَالَ آیتُک أَلَّا تُکلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَیامٍ إِلَّا رَ‌مْزًا وَاذْکر رَّ‌بَّک کثِیرً‌ا وَسَبِّحْ بِالْعَشِی وَالْإِبْکارِ سوره آل عمران، آیه ۴۱}} مفسران در معنا و دلیل این نشانه اختلاف نظر دارند. بعضی معتقدند که منظور از صحبت نکردن با مردم، همان روزه سکوت است که جهت شکرگزاری از خداوند بوده است و البته روزه سکوت در آن زمان مشروع شمرده می‌شد.<ref>طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۱۹۳</ref> اما افرادی که یکی از سه نظر زیر را پذیرفته‌اند معتقدند که این صحبت نکردن غیر اختیاری بوده است و زکریا توان سخن گفتن با مردم را نداشته است و فقط در مناجات با خداوند زبانش باز بوده است. | ||
*[[علامه طباطبایی]] معتقد است؛ زکریا برای تشخیص اینکه این نداء از ناحیه [[خداوند]] بوده یا القاء [[شیطان]]، از خداوند طلب نشانه کرده‌است.<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۱۸۰.</ref> | *[[علامه طباطبایی]] معتقد است؛ زکریا برای تشخیص اینکه این نداء از ناحیه [[خداوند]] بوده یا القاء [[شیطان]]، از خداوند طلب نشانه کرده‌است.<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۱۸۰.</ref> | ||
*[[شیخ طبرسی]] معتقد است که این نشانه برای فهمیدن زمان بارداری همسرش بوده‌است.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۷۴۵</ref> | *[[شیخ طبرسی]] معتقد است که این نشانه برای فهمیدن زمان بارداری همسرش بوده‌است.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۷۴۵</ref> | ||