تکلیف مالایطاق: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیخ  طوسی]]  تکلیف ما لایطاق را کار و تکلیفی دانسته که برای انجامش ندادنش عذری باشد خواه  آن عذر، نداشتن توانایی و قدرت انجام آن کارباشد یا نداشتن علم به تکلیف و یا نبودن خداوندی که فرمان تکلیفی را صادر کند،  وی تمام این موارد را در قبیح بودن تکلیف یکسان دانسته است. <ref>شیخ طوسی، الاقتصاد الهادي إلى طريق الرشاد، ج۱، ص۶۱.</ref>  {{یادداشت| و المراد بقولنا «تكليف ما لا يطاق» هو كلما يتعذر معه الفعل سواء كان ذلك لعدم القدرة أو عدم العلم أو عدم الإله، فإن الكل يتساوى في قبح التكليف و ان اختلفت.}} این پرسش که آیا ممکن است خداوند تکلیف مالایطاق کند یا نه، یکی از بحث‌های فرعی مبحث کلی [[تکلیف]] در [[علم کلام]] است. این مسئله به مباحثی چون [[علم الهی|علم]] و [[عدل‌الاهی]]، [[حسن و قبح]]، [[تکلیف]] و [[استطاعت (کلام)|استطاعت]] انسان مربوط است و هر یک از گروه‌های کلامی، نظری در این مسئله داده است.

[[شیخ طوسی]] حکیم و متکلم بزرگ شیعی  قبیح بودن تکلیف ما لایطاق را حکم مورد قبول و اتفاق عقلاء دانسته و با ذکر نمونه هایی (مانند: مکلف ساختن نابینا به نقطه گذاری یک کتاب و دویدن کسی که زمینگیر است و...) علت قبح و زشتی آنها را همان  مالا یطاق(غیرقابل انجام دادن) بودنشان دانسته است. <ref>شیخ طوسی، الاقتصاد الهادي إلى‌طريق الرشاد، ج۱، ص۶۱.</ref>  {{یادداشت| و انما قلنا ان تكليف ما لا يطاق قبيح، لأنه مركوز في العقل قبح تكليف الأعمى نقط المصاحف و المقعد العدو و العاجز حمل الأجسام الثقال و نقلها و العلم بقبح ذلك ضروري لاجتماع العقلاء على ذلك، و لا علة لذلك الا أنه تكليف بما لا يطاق.}}