Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوانسالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس2}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشتها}}') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
۱- كسى بگويد خدا يكى است يعنى بىمانند است آرى خداى ما چنين است. | ۱- كسى بگويد خدا يكى است يعنى بىمانند است آرى خداى ما چنين است. | ||
۲- كسى بگويد خداى عزّ و جلّ [[احد| يكتا]] است و يگانه يعنى تركيبى در ذاتش نيست و قابل پخش با جزاء نيست نه در خارج و نه در عقل و نه در خيال، آرى خداى ما- عزّ و جلّ- چنين است. <ref>شیخ صدوق، الخصال، نشر علميه اسلاميه، ج۱، ص۲. | ۲- كسى بگويد خداى عزّ و جلّ [[احد| يكتا]] است و يگانه يعنى تركيبى در ذاتش نيست و قابل پخش با جزاء نيست نه در خارج و نه در عقل و نه در خيال، آرى خداى ما- عزّ و جلّ- چنين است. <ref>شیخ صدوق، الخصال، نشر علميه اسلاميه، ج۱، ص۲. | ||
</ref>{{ | </ref>{{یاد|أَنَّهُ لَا يَنْقَسِمُ فِي وُجُودٍ وَ لَا عَقْلٍ وَ لَا وَهْمٍ كَذَلِكَ رَبُّنَا عَزَّ وَ جَلَّ.}} | ||
آخرین روایت کتاب خصال روایت ۵۴ از آخرین باب کتاب است که روایات این باب در ارتباط با عدد هزار و بالاتر است. روایت پایانی خصال پاسخ امام باقر(ع) به سؤال [[جابر بن یزید جعفی]] در باره ۱۵ [[سوره ق]] است {{ | آخرین روایت کتاب خصال روایت ۵۴ از آخرین باب کتاب است که روایات این باب در ارتباط با عدد هزار و بالاتر است. روایت پایانی خصال پاسخ امام باقر(ع) به سؤال [[جابر بن یزید جعفی]] در باره ۱۵ [[سوره ق]] است {{یاد|أَ فَعَيِينا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ مگر از آفرينش نخستين [خود] به تنگ آمديم؟ [نه!] بلكه آنها از خلق جديد در شبههاند.}} امام به او فرمود: اى جابر! تأويل آيه اين است كه خداوند متعال آنگاه كه اين آفريدگان و اين جهان را نابود ساخته و بهشتيان را در [[بهشت]] و دوزخيان را در [[جهنم|دوزخ]] جاى دهد، جهان ديگرى غير از اين جهان را از نو پديد مىآورد، بدون نر و ماده، تا او را[[عبادت| پرستيده]] و يگانه دانند و برای آنان زمينى غير از اين زمين مىآفريند كه در آن استقرار يافته و آسمان ديگرى كه بر آنان سايه افكند. شايد تو بر اين باورى كه خداوند تنها اين جهان را آفريده و به جز شما بشرى را نيافريده است؟ آرى به خدا سوگند! به طور حتم خداوند متعال هزار هزار جهان و هزار هزار [[آدم (پیامبر)|آدم]] آفريده كه تو در پايان اين جهانها و آن آدميان هستى. <ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۵۱۱. | ||
</ref> | </ref> | ||
ویرایش