برهان علیت: تفاوت میان نسخه‌ها

برهان علیت (The Causal Argument) از جمله [[برهان‌های جهان‌شناختی]]{{یادداشت| براهین جهان‌شناختی (Cosmological Arguments)،‌ برهان‌هایی هستند که از راه واقعیت‌های مربوط به جهان مانند امکان، حدوث و حرکت به اثبات خدا می‌پردازند.(ادواردز، خدا در فلسفه، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۸۴ش، ص۵۷.)}} در اثبات وجود [[خدا]] است.<ref>ادواردز، خدا در فلسفه، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۸۴ش، ص۵۷.</ref> این برهان را از قدیمی‌ترین و مشهورترین [[برهان‌های اثبات خدا|براهین اثبات خدا]] دانسته‌اند<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۷۵و۷۶.</ref> که توسط ارسطو<ref>نگاه کنید به: فیروزجائی، «براهین اثبات خدا نزد ارسطو»، ص۶۱و۶۱.</ref> و پس از آن تا به امروز برای اثبات وجود خدا به کار گرفته‌ شده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۷۵و۷۶.</ref>

از دیدگاه [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر قرآن، آیات ۳۵، ۳۶ سوره طور{{یادداشت|أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ‌ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ * أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ.}} بر برهان علیت دلالت دارند.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۶۹-۷۵.</ref> از دیدگاه او، آیه ۳۵ ناظر به علت فاعلی انسان<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۷۲.</ref> و آیه ۳۶ ناظر به علت فاعلی خلقت جهان است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۷۳.</ref>