سلجوقیان: تفاوت میان نسخه‌ها

خلیفه عباسی به شیعیان بغداد دستور داد در نماز صبح عبارت «الصلاه خیر من النوم» را وارد کنند.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۶۳۲</ref> از آنجا که‌اندکی پیش از ورود سلجوقیان به بغداد٬ شیعیان مدتی با شورش بَساسیری{{یادداشت| ارسلان مظفر بن عبدالله بساسیری، مُکَنّیٰ به ابوالحارث از امیران نامدار ترک در اواخر دوران تسلط آل‌بویه بر عراق.}} همکاری کرده بودند، بخشی از این سختگیری‌ها با هدف تثبیت قدرت سلجوقیان انجام می‌شد.<ref>محمد طاهر یعقوبی٬ حیات علمی و فرهنگی شیعیان امامیه٬ ص۲۵</ref>

از نخستین وزرای سلاجقه عمیدالملک کُندُری بود که بر مذهب حنفی [[تعصب]] داشت و شیعیان و شافعیان را [[لعن]] می‌کرد.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۹۶۵م، ج۱۰، ص‌۳۳</ref> خواجه نظام الملک طوسی، وزیر پر قدرت سلجوقیان که بعد از کندری وزیر شد مذهب [[محمد بن ادریس شافعی |شافعی]] داشت{{یادداشت|به گزارش کتاب [[مؤتمر علماء بغداد]]، در پیِ مناظره عالمان شیعه و سنی، ملکشاه و وزیرش خواجه نظام الملک، شیعه شدند.<ref>ابن عطیه، موتمر علمای بغداد، بنیاد خیریه الزهرا(س)، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref> درباره اعتبار این گزارش، اختلاف نظر است: گروهی موافقند<ref>ابن عطیه، موتمر علمای بغداد، بنیاد خیریه الزهرا(س)، ص۱۲-۱۳؛ حامد حنفی، نظرات فی الکتب الخالده، ۱۳۹۹ق، ص۸۵.</ref> و گروهی مخالف.<ref> http://ansari.kateban.com/post/1088</ref>}} و در کتاب خود سلطان سلجوقی را به محدود کردن شیعیان پند داده است.<ref>نظام الملک،‌ سیاست نامه</ref> بااین حال شواهد تاریخی نحوه برخورد سلجوقیان با شیعیان را به روشنی و با جزییات بیان نمی‌کنند و به نظر می‌رسد سختگیری بر شیعیان همه جا و به شکلی واحد نبوده است و در بسیاری از مناطق آزادی شیعیان محدود نشده است، هر چند شیعیان دیگر مانند زمان آل بویه از حمایت حکومت برخوردار نبوده‌اند.<ref>برای نمونه: ابن الاثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۹۶۵، ج۱۰، ص۶۳-۶۴</ref>