ایمان نیاکان پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیخ صدوق]] (م۳۸۰ق) می‌گوید اعتقاد ما آن است که پدران پیامبر از [[آدم (پیامبر)|حضرت آدم]] تا عبدالله همه مسلمان بوده‌اند. <ref>شیخ صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، ص۱۱۰.</ref> {{یادداشت|بر اساس دیدگاه قرآن دین در پیش‌گاه خدای متعال، اسلام است: «ان الدین عندالله الاسلام» و به تمام ادیان الاهی اسلام اطلاق می‌شود بنابر این همه‌ی کسانی که دین [[خدا]] را در زمان خودشان پذیرفته باشند و مطیع دستورات الاهی باشند مسلمان‌ به شمار می‌آیند و پیروان حضرت [[موسی (پیامبر)|موسی]] و مسیح،  و ... تا زمانی که دینشان( یا به تعبیر دقیق‌تر شریعتشان. المیزان، ج۵، ص۳۵۰) به سبب دین جدید نسخ نشده بود، مسلمان بودند؛ چرا که تسلیم پروردگار بودند و اگر یهودی یا مسیحی به آنها گفته می‌شد به اعتبار پیامبرانشان بود. طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۹۹. در نتیجه هر کسی که نوعی وحی الهی را می‌پذیرد مسلمان به معنای عام کلمه یعنی تسلیم خداوند است، خواه یهودی، مسیحی و یا [[زرتشت|زرتشتی]] باشد مانند پدران پیامبر(ص) و مسلمان به معنایی خاص‌تر کسی است که تابع اسلام یعنی آخرین شریعت الهی است که بوسیله [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم]] (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به مردم ابلاغ شد.}}

از جمله آیات مورد استناد، آيه تقلبک فی الساجدین (۲۱۹/شوری) است که به گفته [[شیخ طوسی]] بر اساس نقل [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، منظور آیه، منتقل شدن پیامبر از صُلب پدران پاک است تا زمانی که به دنیا بیاید. <ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۸، ص۶۸.</ref> چنان‌که به آیه ۱۲۸ سوره بقره نیز استدلال کرده‌اند که ابراهیم دعا کرد که فرزندانش مسلمان باشند و در آیه ۳۰ سوره زخرف این دعا را مستجاب شده دانست. از سوی دیگر پدران پیامبر اسلام همه از نسل ابراهیم بوده‌اند و خود پیامبر نیز خود را مصداق این آیه دانسته‌ است.<ref>مدنی بجستانی، ایمان اجداد رسول‌خدا، ص۱۷۰-۱۷۱.</ref>