مصطفی چمران: تفاوت میان نسخه‌ها

برنامه‌های آموزشی در مصر تا ۱۳۴۵ش ادامه یافت ولی به دلیل جنگِ تبلیغاتی [[مصر]] علیه تمامیت ارضی [[ایران]]، روابط «سماع» با دولت مصر تیره شد و ستاد عملیات به [[لبنان]] منتقل گشت. استقرار در لبنان نیز طولی نکشید، زیرا [[جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل]] (۱۹۶۷) اوضاع لبنان را آشفته کرد و افزون بر آن تیرگی روابط ایران و لبنان در ۱۳۴۶ ش، که به قطع رابطه دو کشور انجامید، ادامه فعالیت اعضای نهضت را غیرممکن ساخت و در نتیجه فشارِ دولت لبنان، آنان مجبور به ترک این کشور شدند.

==حضور در لبنان==

===تاسیس حرکة المحرومین===

او با همکاری [[امام موسی صدر]] «[[حرکة المحرومین]]» و شاخه نظامی آن، [[جنبش امل|اَمَل]]، را پایه ریزی کرد و مدیریت مدرسه صنعتی [[جبل عامل]] را در [[صور]] به عهده گرفت. پس از ربوده شدن امام موسی صدر، چمران به عنوان یکی از اعضای اصلی رهبری حرکةالمحرومین برگزیده شد.<ref>چمران، لبنان: گزیده‌ای از...، ص۸۴، ۹۱؛ چمران، من جنگهای چریکی را ...، ص۳، ۱۶؛ بازرگان، ج ۲، ص۱۸۰ـ۱۸۲؛ یادنامه، ص۱۳</ref>

===دیگر فعالیتها===

او در اقامت هشت ساله‌اش در [[لبنان]]، بیشتر وقایع سیاسی و انقلابی آنجا را زیر نظر داشت. وی در مرکز [[سازمان امل]] در جنوب شرقی [[بیروت]] در منطقه [[شِیاح]]، از مناطق فقیرنشین شیعیان، مجدّانه فعالیت می‌کرد و برای تربیت جوانان مسلمانِ [[شیعه]] و ارائه درسهای اسلامی، سازمانهای اسلامی دانشجویان را در [[بیروت]] و شهرهای جنوبی لبنان، به شیوه انجمنهای اسلامی دانشجویان، تأسیس کرد که بعدها جوانانِ این مراکز هسته اولیه حرکة المحرومین را به وجود آوردند.<ref>چمران، لبنان: گزیده‌ای از...، ص۲۰، ۵۷، ۸۴؛ چمران، گزارشی از لبنان ...، ص۲۹۹</ref> چمران در کمک به مردم فقیر لبنان نیز نقش مؤثری داشت، از جمله در صور برای شیعیان فقیر کارگاه قالی بافی دایر کرد.<ref>هاشمی رفسنجانی، ج۱، ص۲۷۹</ref>

==حضور در ایران==

پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] (بهمن ۱۳۵۷)، چمران پس از ۲۳ سال دوری از وطن به [[ایران]] بازگشت. نخستین اقدام او راه‌اندازی اولین دوره آموزش [[سپاه پاسداران]] بود که خود تربیت اعضا را به عهده گرفت و پس از انتصاب به سمت معاونت نخست وزیر، به حل و فصل مسائل مناطق بحرانی کشور پرداخت.<ref>شهید سرافراز دکتر مصطفی چمران، ص۱۸</ref>