کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
کتاب کشف الغمه مفصل‌ترین اثر درباره زندگی امامان شیعه(ع) در قرن هفتم هجری<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ۱۳۹۳ش، ص۳۶۶.</ref> و | کتاب کشف الغمه مفصل‌ترین اثر درباره زندگی امامان شیعه(ع) در قرن هفتم هجری<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ۱۳۹۳ش، ص۳۶۶.</ref> و مهم‌ترین اثر علی بن عیسی اربلی قلمداد شده است.<ref>جعفریان، علی بن عیسی اربلی و کشف الغمه، ۱۳۷۳ش، ص۶۵.</ref> | ||
رسول جعفریان کتاب کشف الغمه را به‌لحاظ ابتکاری‌بودن روش مؤلف در تدوین آن و نیز موضع معتدل او در مورد اختلافات میان شیعه و اهل‌سنت مورد علاقه و مراجعه شیعه و اهل‌سنت دانسته است.<ref>جعفریان، علی بن عیسی اربلی و کشف الغمه، ۱۳۷۳ش، ص۶۵.</ref> از نظر جعفریان، این علاقه موجب شده تا این کتاب را بسیاری از عالمان قرن هفتم روایت کنند<ref>جعفریان، علی بن عیسی اربلی و کشف الغمه، ۱۳۷۳ش، ص۶۵.</ref> و نسخ فراوانی از آن موجود باشد.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ۱۳۹۳ش، ص۳۶۶.</ref> | |||
== مؤلف == | == مؤلف == | ||
{{اصلی|علی بن عیسی اربلی}} | {{اصلی|علی بن عیسی اربلی}} | ||
ابوالحسن بهاءالدین علی بن عیسی هَکّاری (درگذشت ۶۹۲ق)، مشهور به بهاءالدین اِرْبِلی [[محدث|محدّث]] و مورّخ [[شیعه|شیعی]] قرن هفتم است. بهاءالدین اِرْبِلی در [[اربل|اِرْبِل]] زاده شد و همان‌جا پرورش یافت.<ref> فرّوخ، تاریخ الادب العربی، ۱۹۸۹م، ج۳، ص۶۶۱.</ref> پدرش فخرالدین عیسی، معروف به [[ابن حجنی|ابن جِجْنی]] حاکم اربل و نواحی آن بود. | ابوالحسن بهاءالدین علی بن عیسی هَکّاری (درگذشت ۶۹۲ق)، مشهور به بهاءالدین اِرْبِلی [[محدث|محدّث]] و مورّخ [[شیعه|شیعی]] قرن هفتم است. بهاءالدین اِرْبِلی در [[اربل|اِرْبِل]] زاده شد و همان‌جا پرورش یافت.<ref> فرّوخ، تاریخ الادب العربی، ۱۹۸۹م، ج۳، ص۶۶۱.</ref> پدرش فخرالدین عیسی، معروف به [[ابن حجنی|ابن جِجْنی]] حاکم اربل و نواحی آن بود. | ||
== موضوع و محتوا== | == موضوع و محتوا== | ||
این کتاب درباره زندگانی [[پیامبر(ص)]]، [[فاطمه زهرا]](س) و [[امامان شیعه|ائمه اثنی‌عشر]](ع) و مناقب و معجزات آنان نوشته شده است. مصنف همچنین اشاره‌ای هم به [[خدیجه کبری|حضرت خدیجه]](س) دارد. | این کتاب درباره زندگانی [[پیامبر(ص)]]، [[فاطمه زهرا]](س) و [[امامان شیعه|ائمه اثنی‌عشر]](ع) و مناقب و معجزات آنان نوشته شده است. مصنف همچنین اشاره‌ای هم به [[خدیجه کبری|حضرت خدیجه]](س) دارد. | ||