حبابه والبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حَبابه والِـبیه''' (۱۸۴ق) از بانوان راوی حدیث [[شیعه]] از زمان [[امام علی]](ع) تا [[امام رضا]](ع) می‌باشد که معجزاتی از [[ائمه اطهار|ائمه]](ع) درباره وی رخ داده است.

==نسب، کنیه و لقب==

وی دختر جعفر و منسوب به والبه، شعبه‌ای از قبیله [[بنی اسد]]، بود و از این رو به والبیه اسدیه شهرت یافت.<ref>سمعانی، ج۵، ص۵۶۸.</ref>  [[کنیه]] اش امّ الندی است.<ref>طبرسی، ج۲، ص۱۴۰؛ ابن حمزه، ص۵۶۲؛ قطب راوندی، ج۱، ص۴۲۸.</ref> نام وی را گاه به اشتباه حبّابه ضبط کرده‌اند.<ref>مامقانی، ج۳، بخش۲، ص۷۴ ـ ۷۵.</ref>

==بانوی راوی==

[[ابن ماکولا]]<ref>ج۲، ص۳۷۲.</ref> او را از راویان [[امام علی]](ع) دانسته و [[شیخ صدوق|ابن بابویه]] در [[کتاب من لایحضره الفقیه]]<ref>ج۴، ص۲۹۸.</ref> [[حدیث|حدیثی]] فقهی به روایت حبابه از امام(ع) آورده است. رجال شناسان [[شیعه]] نام یا کنیه او را ذیل راویان [[امام حسن]](ع) تا [[امام باقر]](ع) آورده‌اند.<ref>برقی، ص۶۲؛ کشی، ص۱۱۴ـ ۱۱۵ ؛ طوسی، ۱۴۱۵، ص۹۴، ۱۵۱؛ ابن داوود حلّی، ص۶۹.</ref>

==درخواست نشانه از امام علی(ع)==

بنابر روایتی در [[الکافی|کافی]]<ref>ج۱، ص۳۴۶ ـ ۳۴۷.</ref> وی از امام علی(ع) نشانه [[امامت]] خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد و جای مهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و امیرالمؤمنین توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد [[امام مفترض الطاعه]] است.

از آن پس حبابه آن سنگ را نزد یکایک ائمه تا [[امام رضا]](ع) می‌برد و آنها آن را مهر می‌زدند. این مطلب در منابع دیگر با همان سند و متن نقل شده است.<ref>ابن بابویه، ۱۳۶۳ش، ص۵۳۶ـ ۵۳۷ ؛ طبرسی، ج۱، ص۴۰۸ ـ ۴۰۹ ؛ ابن حمزه، ص۱۴۰ـ ۱۴۱.</ref>

==معجزات پیرامون حبابه==

در منابع [[شیعه|شیعی]]، غالبا ذیل بحث اثبات [[امامت]] یا ذکر [[معجزه|معجزات]] [[ائمه اطهار]]، درباره حبابه والبیه مطالبی آمده است، از جمله؛

*جوان شدن وی در ۱۱۳ سالگی با اشاره [[امام سجاد]](ع)<ref>ابن بابویه، ۱۳۶۳ش، ص۵۳۷؛ ابن حمزه، ص۱۵۱؛ ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۳۵.</ref>

*سیاه شدن موی سپید سرش با دعای [[امام باقر]](ع)<ref>صفارقمی، ص۲۷۰ ؛ خصیبی، ص۲۴۰؛ قطب راوندی، ج۱، ص۲۷۳.</ref>

==وفات==

== پانویس ==

== منابع ==

{{ستون-شروع}}