سریه امام علی در یمن: تفاوت میان نسخه‌ها
←جمع‌آوری زکات
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع]]) در جریان جنگ با مذحج، [[غنیمت|غنایمی]] به دست آورد و بعد از جدا کردن [[خمس]] غنائم، ما بقی را بین لشکریان تقسیم نمود.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۱۲۸- ۱۲۹.</ref> طبق سنت فرماندهان قبلی، عده‌ای از لشکریان، از امام خواستند تا بخشی از خمس را به آنان بدهد؛ اما امام نپذیرفت و گفت تمام خمس را نزد پیامبر اسلام(ص) که عازم [[حج]] است، خواهد برد تا او هر طور صلاح دانست، عمل کند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۷۹.</ref> بر اساس گزارشی، امام علی(ع)، در نامه‌ای از عملکرد خود برای پیامبر نوشت و رسول خدا(ص) در جواب از امام خواست تا خود را به او رسانده و در مراسم حج شرکت کند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۸۱-۱۰۸۲.</ref> | [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع]]) در جریان جنگ با مذحج، [[غنیمت|غنایمی]] به دست آورد و بعد از جدا کردن [[خمس]] غنائم، ما بقی را بین لشکریان تقسیم نمود.<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۱۲۸- ۱۲۹.</ref> طبق سنت فرماندهان قبلی، عده‌ای از لشکریان، از امام خواستند تا بخشی از خمس را به آنان بدهد؛ اما امام نپذیرفت و گفت تمام خمس را نزد پیامبر اسلام(ص) که عازم [[حج]] است، خواهد برد تا او هر طور صلاح دانست، عمل کند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۷۹.</ref> بر اساس گزارشی، امام علی(ع)، در نامه‌ای از عملکرد خود برای پیامبر نوشت و رسول خدا(ص) در جواب از امام خواست تا خود را به او رسانده و در مراسم حج شرکت کند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۸۱-۱۰۸۲.</ref> | ||
امام علی(ع) پس از رسیدن به منطقه [[طائف]]، فرماندهی لشکر و مواظبت از خمس را به [[ابورافع]] سپرد و به پیامبر اسلام(ص) در [[مکه]] ملحق شد. برخی افراد از ابورافع خواستند تا مقداری از خمس را به آنها بدهد و او نیز موافقت کرد. امام در ملاقات مجدد با لشکریان، از تقسیم خمس بین آنها مطلع شد و ضمن توبیخ ابورافع، اموال را از یارانش پس گرفت که این امر سبب ناراحتی آنها و گلایه به پیامبر شد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۷۹؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۹۶.</ref> گفته شده است که پیامبر(ص) به مذمت این افراد پرداخت و ضمن بیان [[فضایل امام علی(ع)]]، کارش را مورد تأیید قرار داد.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، بی‌تا، ج۲، ص۶۰۳؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۶۳۱. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به: حسینی تهرانی، امام شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۶، ص۸۶-۸۷.</ref>{{یادداشت| بر اساس برخی گزارش‌ها سپاهیان که در غیاب امام علی(ع) تحت فرماندهی ابورافع بودند پارچه‌هایی که بر اساس قرار داد روز [[مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران|مباهله]] از قوم [[نجران]] گرفته بودند را به عنوان لباس احرام استفاده کرده و امام پارچه‌ها را از آنان پس گرفت و چون با اعتراض و برخورد شدید امام مواجه شدند به پیامبر(ص) از این برخورد حضرت شکایت کردند و رسول خدا نیز در حمایت از امام علی (ع) به یکی از یاران خود فرمان داد که در میان افراد شاکی برخیزد و پیام زیر را از طرف او به آنان برساند و بگوید: از بدگویی درباره علی علیه السّلام دست بردارید. او در اجرای دستور خدا بی‌پروا است و اهل تملق و مداهنه نیست.« ارفعوا ألسنتكم عن علي بن أبي طالب فإنه خشن في ذات الله عزوجل ، غير مداهن في دينه » مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۲۱، | امام علی(ع) پس از رسیدن به منطقه [[طائف]]، فرماندهی لشکر و مواظبت از خمس را به [[ابورافع]] سپرد و به پیامبر اسلام(ص) در [[مکه]] ملحق شد. برخی افراد از ابورافع خواستند تا مقداری از خمس را به آنها بدهد و او نیز موافقت کرد. امام در ملاقات مجدد با لشکریان، از تقسیم خمس بین آنها مطلع شد و ضمن توبیخ ابورافع، اموال را از یارانش پس گرفت که این امر سبب ناراحتی آنها و گلایه به پیامبر شد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۷۹؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۹۶.</ref> گفته شده است که پیامبر(ص) به مذمت این افراد پرداخت و ضمن بیان [[فضایل امام علی(ع)]]، کارش را مورد تأیید قرار داد.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، بی‌تا، ج۲، ص۶۰۳؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۶۳۱. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به: حسینی تهرانی، امام شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۶، ص۸۶-۸۷.</ref>{{یادداشت| بر اساس برخی گزارش‌ها سپاهیان که در غیاب امام علی(ع) تحت فرماندهی ابورافع بودند پارچه‌هایی که بر اساس قرار داد روز [[مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران|مباهله]] از قوم [[نجران]] گرفته بودند را به عنوان لباس احرام استفاده کرده و امام پارچه‌ها را از آنان پس گرفت و چون با اعتراض و برخورد شدید امام مواجه شدند به پیامبر(ص) از این برخورد حضرت شکایت کردند و رسول خدا نیز در حمایت از امام علی (ع) به یکی از یاران خود فرمان داد که در میان افراد شاکی برخیزد و پیام زیر را از طرف او به آنان برساند و بگوید: از بدگویی درباره علی علیه السّلام دست بردارید. او در اجرای دستور خدا بی‌پروا است و اهل تملق و مداهنه نیست.« ارفعوا ألسنتكم عن علي بن أبي طالب فإنه خشن في ذات الله عزوجل ، غير مداهن في دينه » مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۲۱، ص۳۸۵؛ سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۹۲۷.}} | ||
گزارشی از گلایه اطرافیان امام علی(ع) به پیامبر اسلام(ص)، بعد از اعزام به جای [[خالد بن ولید]] هم گزارش شده است که در آنجا هم پیامبر به دفاع از امام علی(ع) و بیان فضایل او پرداخت.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۴۴؛ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۳۵.</ref> [[ابن‌هشام]] جریان شکایت از امام علی(ع) و رد این موضوع توسط پیامبر اسلام(ص) را در پی مأموریت امام برای جمع‌آوری زکات [[نجران|منطقه نجران]] آورده است.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، بی‌تا، ج۲، ص۶۰۲-۶۰۳.</ref> | گزارشی از گلایه اطرافیان امام علی(ع) به پیامبر اسلام(ص)، بعد از اعزام به جای [[خالد بن ولید]] هم گزارش شده است که در آنجا هم پیامبر به دفاع از امام علی(ع) و بیان فضایل او پرداخت.<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۴۴؛ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۳۵.</ref> [[ابن‌هشام]] جریان شکایت از امام علی(ع) و رد این موضوع توسط پیامبر اسلام(ص) را در پی مأموریت امام برای جمع‌آوری زکات [[نجران|منطقه نجران]] آورده است.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، بی‌تا، ج۲، ص۶۰۲-۶۰۳.</ref> | ||