محمد بن عثمان عمری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| آثار = | | آثار = | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن عثمان بن سعید عَمری'''، (متوفای [[سال ۳۰۵ هجری قمری|۳۰۵ق]]) دومین نایب از [[نواب اربعه|نُواب اربعهٔ]] امام دوازدهم شیعیان پس از پدرش [[عثمان بن سعید]] است. او ابتدا وکیل [[امام زمان]] و از دستیاران پدر بود و پس از وفات پدر، قریب به چهل سال ([[سال ۲۶۵ هجری قمری|۲۶۵]]-۳۰۵ق) نیابت امام زمان(عج) را در عصر [[غیبت صغری]] بر عهده داشت. با اینکه در روایت [[امام عسکری(ع)]] و نامه [[امام زمان(عج)]]، به نیابت محمد بن عثمان تصریح شده بود، برخی از وکلای [[سازمان وکالت|سازمان وکالت ائمه]] در نیابت او تردید و بعضی ادعای نیابت کردند. محمد بن عثمان دستیارانی داشت که در اداره سازمان وکالت با او همکاری می‌کردند. او دارای تألیفاتی در [[فقه]] بود و از وی روایاتی درباره حضرت مهدی(عج) [[روایت]] شده است. ادعیه مشهوری چون [[دعای سمات|سمات]]، [[دعای افتتاح|افتتاح]] و [[زیارت آل‌یاسین]] نیز از او نقل شده است. | '''محمد بن عثمان بن سعید عَمری'''، (متوفای [[سال ۳۰۵ هجری قمری|۳۰۵ق]]) دومین نایب از [[نواب اربعه|نُواب اربعهٔ]] امام دوازدهم شیعیان پس از پدرش [[عثمان بن سعید]] است. او ابتدا وکیل [[امام زمان]] و از دستیاران پدر بود و پس از وفات پدر، قریب به چهل سال ([[سال ۲۶۵ هجری قمری|۲۶۵]]-۳۰۵ق) نیابت امام زمان(عج) را در عصر [[غیبت صغری]] بر عهده داشت. با اینکه در روایت [[امام عسکری(ع)]] و نامه [[امام زمان(عج)]]، به نیابت محمد بن عثمان تصریح شده بود، برخی از وکلای [[سازمان وکالت|سازمان وکالت ائمه]] در نیابت او تردید و بعضی ادعای نیابت کردند. محمد بن عثمان دستیارانی داشت که در اداره سازمان وکالت با او همکاری می‌کردند. او دارای تألیفاتی در [[فقه]] بود و از وی روایاتی درباره حضرت مهدی(عج) [[ حدیث|روایت]] شده است. ادعیه مشهوری چون [[دعای سمات|سمات]]، [[دعای افتتاح|افتتاح]] و [[زیارت آل‌یاسین]] نیز از او نقل شده است. | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
درباره تاریخ ولادت محمد بن عثمان عمری، زمانی مشخص نشده است. نام او در منابع دینی، محمد فرزند [[عثمان بن سعید]] (نایب اول [[امام مهدی(عج)]]) ذکر شده و [[کنیه|کنیه‌اش]] «ابوجعفر» است. او از قبیله [[بنی اسد]] بود.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۳۴۴.</ref> هیچ [[کنیه]] دیگری در کتاب‌های [[حدیث|حدیثی]] و [[رجال|رجالی]] برای او ذکر نشده است.<ref>غفارزاده، زندگانی نواب خاص امام زمان، ۱۳۷۹ش، ص۱۵۵.</ref> | درباره تاریخ ولادت محمد بن عثمان عمری، زمانی مشخص نشده است. نام او در منابع دینی، محمد فرزند [[عثمان بن سعید]] (نایب اول [[امام مهدی(عج)]]) ذکر شده و [[کنیه|کنیه‌اش]] «ابوجعفر» است. او از قبیله [[بنی اسد]] بود.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۳۴۴.</ref> هیچ [[کنیه]] دیگری در کتاب‌های [[حدیث|حدیثی]] و [[رجال|رجالی]] برای او ذکر نشده است.<ref>غفارزاده، زندگانی نواب خاص امام زمان، ۱۳۷۹ش، ص۱۵۵.</ref> | ||
چند لقب برای او بیان شده است: گاهی او را «عَمْری»<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۰۸.</ref> گفته‌اند که در بیشتر کتاب‌های رجالی و روایی آمده است. گاهی نیز لقب وی را «اسدی»<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۵۲ق، ج۳، ص۱۴۹.</ref> نوشته‌اند و گاهی او را «کوفی»<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۵۲ق، ج۳، ص۱۴۹.</ref> خوانده‌اند. | چند لقب برای او بیان شده است: گاهی او را «عَمْری»<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۰۸.</ref> گفته‌اند که در بیشتر کتاب‌های رجالی و روایی آمده است. گاهی نیز لقب وی را «اسدی»<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۵۲ق، ج۳، ص۱۴۹.</ref> نوشته‌اند و گاهی او را «کوفی»<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ۱۳۵۲ق، ج۳، ص۱۴۹.</ref> خوانده‌اند. «سَمّان»<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۴. </ref> و «عسکری»<ref>ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۶ق، ج۸، ص۱۰۹.</ref> نیز از القاب او ذکر شده است. او در [[عراق]] به «خلّانی» معروف است.<ref>[https://www.rafed.net/moamal/index.php?option=com_content&view=article&id=276:2010-04-21-07-07-51&catid=94:2010-04-21-07-08-22&Itemid=1&PageSpeed=noscript سفراء ونواب الإمام المهدی]، سایت اَلمُؤَمَّل.</ref> | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
بنابر نقل روایات، محمد بن عثمان زمان مرگ خویش را پیشگویی کرد و دو ماه پیش از وفات خود، از آن خبر داد. راوی، در دیداری که با او داشته، از محمد بن عثمان پرسیده که چرا برای خود قبر حفر کرده‌ای؟ و او گفته است که من مأمورم کارهای خود را جمع کنم و دو ماه بعد از دنیا خواهم رفت.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۶۴.</ref><ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۳۵۱.</ref> | بنابر نقل روایات، محمد بن عثمان زمان مرگ خویش را پیشگویی کرد و دو ماه پیش از وفات خود، از آن خبر داد. راوی، در دیداری که با او داشته، از محمد بن عثمان پرسیده که چرا برای خود قبر حفر کرده‌ای؟ و او گفته است که من مأمورم کارهای خود را جمع کنم و دو ماه بعد از دنیا خواهم رفت.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۶۴.</ref><ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۱، ص۳۵۱.</ref> | ||