پرش به محتوا

عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۶۸: خط ۶۸:
عثمان بن سعید در سال ۲۶۰ق با تصریح امام عسکری نائب امام مهدی گردید. امام حسن عسکری فرزند خود را در حضور چهل نفر از اصحاب نشان دادند و دستور دادند تا در طول [[غیبت امام زمان(عج)|غیبت]] [[امام دوازدهم]] از عثمان، نماینده او، اطاعت کنند.<ref>طوسی، الغیبه، ص۲۳۲- ۲۳۱، صدوق، کمال الدین، ص۴۳۵</ref><ref>برای اطلاع کامل از آن افراد رجوع کنید به: نجاشی، ص۴۱ و ۲۰۲ و ۳۲۳ </ref> خود حضرت مهدی نیز در مقابل اهل قم به نیابت عمان بن سعید اشاره کرده و آنان را به او ارجاع داد.<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۷۶.</ref>
عثمان بن سعید در سال ۲۶۰ق با تصریح امام عسکری نائب امام مهدی گردید. امام حسن عسکری فرزند خود را در حضور چهل نفر از اصحاب نشان دادند و دستور دادند تا در طول [[غیبت امام زمان(عج)|غیبت]] [[امام دوازدهم]] از عثمان، نماینده او، اطاعت کنند.<ref>طوسی، الغیبه، ص۲۳۲- ۲۳۱، صدوق، کمال الدین، ص۴۳۵</ref><ref>برای اطلاع کامل از آن افراد رجوع کنید به: نجاشی، ص۴۱ و ۲۰۲ و ۳۲۳ </ref> خود حضرت مهدی نیز در مقابل اهل قم به نیابت عمان بن سعید اشاره کرده و آنان را به او ارجاع داد.<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۷۶.</ref>


وی به علت سخت گیری‌های مأموران دولتی در بغداد و وجود دشمنان فراوان با دستور حضرت مهدی به بغداد می‌رود. به گفته جاسم حسین در کتاب تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، با آنکه سامرا پایتخت بود اما به دلیل وجود لشکریان سلسله عباسی که همواره مخالف ائمه بودند او می‌خواست سازمان وکالت را به دور از چشم آنان رهبری کند و از این رو به بغداد رفت و محله شیعه‌نشین کرخ را محل سازماندهی امامیه قرار داد.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۹.</ref>
وی به علت سخت گیری‌های مأموران دولتی در بغداد و وجود دشمنان فراوان با دستور حضرت مهدی به بغداد می‌رود. به گفته جاسم حسین در کتاب [[تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم]]، با آنکه سامرا پایتخت بود اما به دلیل وجود لشکریان سلسله عباسی که همواره مخالف ائمه بودند او می‌خواست [[سازمان وکالت]] را به دور از چشم آنان رهبری کند و از این رو به بغداد رفت و محله شیعه‌نشین کرخ را محل سازماندهی امامیه قرار داد.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۹.</ref>


{{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت|: «پدر تو به سعادت و نیکبختی تعیش نمود، و وفات نمود در حالتی که محمود و پسندیده بود، خدا او را رحمت کند و ملحق کند او را به اولیا و سادات و موالیان او علیهم السّلام که همیشه در امر ائمّه دین سعیکننده بود در آن چیزهایی که موجب تقرّب او بود به سوی خدا و ائمّه دین او، خداوند روی او را‌تر و تازه نماید و لغزشهای او را ببخشد و جزا و اجر تو را زیاد کند و صبر نیکو در مصیبت او به تو عطا فرماید، تو مصیبت زده شدی و ما نیز مصیبت زده شدیم، و مفارقت پدرت تو را و ما را به وحشت انداخت. پس خداوند او را به رحمت خود مسرور فرماید در منقلب و مثوای او که آرامگاه او است.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت|: «پدر تو به سعادت و نیکبختی تعیش نمود، و وفات نمود در حالتی که محمود و پسندیده بود، خدا او را رحمت کند و ملحق کند او را به اولیا و سادات و موالیان او علیهم السّلام که همیشه در امر ائمّه دین سعیکننده بود در آن چیزهایی که موجب تقرّب او بود به سوی خدا و ائمّه دین او، خداوند روی او را‌تر و تازه نماید و لغزشهای او را ببخشد و جزا و اجر تو را زیاد کند و صبر نیکو در مصیبت او به تو عطا فرماید، تو مصیبت زده شدی و ما نیز مصیبت زده شدیم، و مفارقت پدرت تو را و ما را به وحشت انداخت. پس خداوند او را به رحمت خود مسرور فرماید در منقلب و مثوای او که آرامگاه او است.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۱۷

ویرایش