اللمعة الدمشقیة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

 

'''اَللُّمعَةُ الدِّمَشقیة فی ِفقه الامامیة''' معروف به «'''لُمعه'''» مجموعه‌ای کامل از [[فقه]] [[امامیه]]، اثر محمد بن مکی جزینی عاملی<small>(۷۳۴-۷۸۶ق)</small>، معروف به [[شهید اول]]. این کتاب از مشهورترین مصنفات شهید اول و یک دوره کوتاه ولی کامل فقه [[امامیه]] از طهارت تا دیات است که به همراه شرح آن به نام [[الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة]] از [[شهید ثانی]]، در حوزه‌های علمیه [[شیعه]] تدریس می‌شود.

کتاب اللمعة الدمشقیة در بردارندۀ یک دوره از مهمترین مباحث فقهی است که به سبک فقه فتوایی نوشته شده و گاهی نیز به صورت بسیار مختصر، مباحث استدلالی در آن دیده می‌شود و به دلیل اختصار و تعابیر روان همراه با نظم و ترتیب از جایگاه خاصی برخوردار است. از زمان نگارش این کتاب گرانقدر، فقها توجه خاص به آن داشته و در تألیفات خود به آن استناد نموده‌اند. این کتاب، امروزه یکی از منابع درسی طلاب شیعه در حوزه‌های علمیه محسوب می‌گردد.<ref>تاریخ فقه و فقها، ص۲۳۳.</ref>

بنا بر آن چه در خطبه اول کتاب از مؤلف آمده است وی این کتاب را به درخواست گروهی که از آنان با عنوان «بعض الدیانین» تعبیر می‌کند نوشته است.<ref>اللمعه الدمشقیه، ص۱۳.</ref> و در پایان کتاب از آنان با تعبیر «بعض الطلاب» یاد می‌کند.<ref>اللمعه الدمشقیه، ص۲۶۹.</ref> [[شهید ثانی]] در [[شرح لمعه]] می‌گوید: کتاب به درخواست [[شمس الدین محمد آوی]] یکی از اصحاب و نزدیکان سلطان علی بن مؤید از سلاطین [[سربداران]] [[خراسان]] نوشته شده است تا این کتاب مرجع در احکام فقهی و حکومتی آنان باشد.<ref>شرح اللمعه، ج ۱، ص۲۳۸.</ref>

از کتاب طهارت تا جهاد، قسمت عبادات است و سایر قسمتها با یکدیگر آمیخته شده‌اند. از کتاب شرکة تا نکاح، قسمت معاملات است، و کتاب‌های حدود، قصاص، دیات، قضاء و شهادت، قسمت احکام است و بقیۀ کتابها قسمت ایقاعات می‌باشد.

# [[العدّة النجفیة]]، از شیخ محمدرضا نجف پدر شیخ محمد طه.

# [[المواهب العلّیة]]، از میرزا [[ابوتراب قزوینی حائری|ابو تراب قزوینی حائری]].

{{ستون-شروع|2}}