کاربر ناشناس
سید محمد حسینی همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Smnazem بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Smnazem بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
''' سیدمحمد حسینی‌همدانى'''، [[فقیه]] و [[مفسر]] [[امامى]] معاصرکه در سال 1322قمری در [[نجف]] زاده شد و به [[همدان]]( از شهرهای [[ایران]]) مهاجرت کرد، ایشان از محضر استادانی همچون [[میرزاى نائینى]]، [[شیخ محمدحسین غروى اصفهانى]]، [[سیدحسین بادكوبه‌اى]] بهره گرفت وی آثاری در [[تفسیر]] و [[فقه]] و [[کلام]] تالیف کرد که مهم ترین آنها، [[انوار درخشان در تفسیر قرآن]] است این اثر که به زبان فارسی است در هجده مجلد به چاپ رسیده است. | ''' سیدمحمد حسینی‌همدانى'''، [[فقیه]] و [[مفسر]] [[امامى]] معاصرکه در سال 1322قمری در [[نجف]] زاده شد و به [[همدان]]( از شهرهای [[ایران]]) مهاجرت کرد، ایشان از محضر استادانی همچون [[میرزاى نائینى]]، [[شیخ محمدحسین غروى اصفهانى]]، [[سیدحسین بادكوبه‌اى]] بهره گرفت وی آثاری در [[تفسیر]] و [[فقه]] و [[کلام]] تالیف کرد که مهم ترین آنها، [[انوار درخشان در تفسیر قرآن]] است این اثر که به زبان فارسی است در هجده مجلد به چاپ رسیده است. | ||
==تولد== | ==تولد== | ||
وى در 1322 در [[نجف]](از شهرهای مذهبی [[عراق]]) در خانواده‌اى اهل علم و تقوا، به دنیا آمد.<ref> حسینی‌همدانى، 1367ش، ص 35</ref> | وى در 1322 در [[نجف]](از شهرهای مذهبی [[عراق]]) در خانواده‌اى اهل علم و تقوا، به دنیا آمد.<ref> حسینی‌همدانى، 1367ش، ص 35</ref> | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
پدرش، [[سیدعلی‌بن سیدكاظم همدانى]]، معروف به [[میرسید على عرب]]، از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، [[میرزا حسین خلیلی تهرانی|میرزاحسین خلیلى تهرانى]]، [[صاحب عروه|سید محمدكاظم یزدى]] (مؤلف عروةالوثقى) و [[ملاحسینقلى همدانى]] (استاد مشهور سلوك و اخلاق)، و از نوادگان محقق اَعْرَجى علامه [[سیدمحسن حسینى كاظمى]] بود<ref> آقابزرگ طهرانى، قسم 4، ص 1507؛ انصارى قمى، ص 92</ref> . وى در كتاب انوار درخشان<ref> ج 1، ص 3</ref> از خود با نام سیدمحمد حسینى نجفی‌عربزاده یاد كرده است. | پدرش، [[سیدعلی‌بن سیدكاظم همدانى]]، معروف به [[میرسید على عرب]]، از شاگردان [[آخوند خراسانی]]، [[میرزا حسین خلیلی تهرانی|میرزاحسین خلیلى تهرانى]]، [[صاحب عروه|سید محمدكاظم یزدى]] (مؤلف عروةالوثقى) و [[ملاحسینقلى همدانى]] (استاد مشهور سلوك و اخلاق)، و از نوادگان محقق اَعْرَجى علامه [[سیدمحسن حسینى كاظمى]] بود<ref> آقابزرگ طهرانى، قسم 4، ص 1507؛ انصارى قمى، ص 92</ref> . وى در كتاب انوار درخشان<ref> ج 1، ص 3</ref> از خود با نام سیدمحمد حسینى نجفی‌عربزاده یاد كرده است. | ||
==مهاجرت به همدان== | ==مهاجرت به همدان== | ||
سیدمحمد در 1330 به همراه پدرش به همدان رفت و به تحصیل علوم دینى نزد وى پرداخت.<ref> حسینی‌همدانى، 1367ش، ص 35</ref> | سیدمحمد در 1330 به همراه پدرش به همدان رفت و به تحصیل علوم دینى نزد وى پرداخت.<ref> حسینی‌همدانى، 1367ش، ص 35</ref> | ||
==بازگشت به نجف== | ==بازگشت به نجف== | ||
در 1343 به [[نجف]] بازگشت و نزد علمای بنام آن شهر، مرحله سطوح را تكمیل كرد و پس از آن، در 1345 در آخرین دوره درس [[اصول]] میرزا[[میرزای نائینی|محمدحسین نائینى]] حاضر شد و مورد توجه وى قرار گرفت <ref> حسینی‌همدانى، 1367ش ، ص 35ـ36</ref> تا آنجا كه [[میرزای نائینی|میرزاى نائینى]] او را به دامادى خود برگزید .<ref> ایازى، ص 164</ref> | در 1343 به [[نجف]] بازگشت و نزد علمای بنام آن شهر، مرحله سطوح را تكمیل كرد و پس از آن، در 1345 در آخرین دوره درس [[اصول]] میرزا[[میرزای نائینی|محمدحسین نائینى]] حاضر شد و مورد توجه وى قرار گرفت <ref> حسینی‌همدانى، 1367ش ، ص 35ـ36</ref> تا آنجا كه [[میرزای نائینی|میرزاى نائینى]] او را به دامادى خود برگزید .<ref> ایازى، ص 164</ref> | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
*[[سیدمحمدهادى میلانى]] | *[[سیدمحمدهادى میلانى]] | ||
*[[آقا عماد رشتى]] | *[[آقا عماد رشتى]] | ||
| خط ۲۱: | خط ۳۲: | ||
*[[سیدحسین بادكوبه‌اى]] در فقه، اصول، كلام و فلسفه | *[[سیدحسین بادكوبه‌اى]] در فقه، اصول، كلام و فلسفه | ||
*[[سید عبدالغفار مازندرانى]] (عالِم اخلاقى نجف) در اخلاق | *[[سید عبدالغفار مازندرانى]] (عالِم اخلاقى نجف) در اخلاق | ||
==تبلیغ، تالیف و تدریس== | ==تبلیغ، تالیف و تدریس== | ||
سیدمحمد پس از تكمیل مدارج علمى نزد استادانى چون [[آقا ضیا عراقی]] و [[شیخ محمدكاظم شیرازى]]، در 1327ش به [[همدان]] بازگشت و به تألیف و تدریس و امامت [[نماز جماعت]] پرداخت و پس از درگذشت پدرش، در [[مسجد كولانج]] همدان به وعظ و ارشاد پرداخت.<ref> ایازى، ص 164</ref> | سیدمحمد پس از تكمیل مدارج علمى نزد استادانى چون [[آقا ضیا عراقی]] و [[شیخ محمدكاظم شیرازى]]، در 1327ش به [[همدان]] بازگشت و به تألیف و تدریس و امامت [[نماز جماعت]] پرداخت و پس از درگذشت پدرش، در [[مسجد كولانج]] همدان به وعظ و ارشاد پرداخت.<ref> ایازى، ص 164</ref> | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
حسینى در 15 [[جمادی الاول|جمادی‌الاولى]] | |||
93</ref> | حسینى در 15 [[جمادی الاول|جمادی‌الاولى]] 1417ق/ 8 مهر 1375ش در همدان وفات یافت. پیكرش، پس از تشییع با شكوه، به [[مشهد]] انتقال داده شد و در دارالزهد حرم مطهر [[امام رضا(ع)]] به خاك سپرده شد. <ref> ایازى ، ص 93</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
===برخى از آثار منتشر شده=== | ===برخى از آثار منتشر شده=== | ||
*[[انوار درخشان در تفسیر قرآن]]، كه مهم‌ترین اثر وى و تفسیر فارسى همه قرآن است. این تفسیر در هجده مجلد در 1380، به اهتمام [[محمدباقر بهبودى]]، در [[تهران]] انتشار یافت. از ویژگیهاى تفسیر انوار درخشان، استناد و توجه فراوان مؤلف به اخبار و روایات تفسیرى اهل بیت علیهم‌السلام است.<ref> براى نمونه رجوع کنید به ج 1، ص 81، 113، 130ـ131، ج 8، ص 274، 314، ج 12، ص 48ـ 49، 135، 188، ج 18، ص50، 107ـ 108، 224ـ225</ref> با این حال، وى به نقل اخبار و روایات [[اهل بیت(ع)]] بسنده نكرده، بلكه پس از پاره‌اى توضیحات لغوى و نحوى و بیان برخى لطایف و اشارات، به تفسیر و تحلیل آیه پرداخته است. گاهى نیز با عبارتهایى پیچیده و سنگین و با استفاده از اصطلاحات و تعبیرهاى اهل معنا و معرفت، آیات را تفسیر كرده است،<ref> براى نمونه ر ک به انوار درخشان در تفسیر قرآن ، ج 1، ص 8ـ34، ج 16، ص 282ـ 285</ref> همین ویژگى، موجب شده كه بهره‌گیرى از این تفسیر به گروهى خاص اختصاص یابد.<ref> رجوع کنید به ایازى، ص 165</ref> وى همچنین به روش تفسیر قرآن به قرآن توجه داشته است.<ref> ایازى ، ص 167؛ براى نمونه رجوع کنید به حسینی‌همدانى، 1380، ج 1، ص 19ـ 120، ج 3، ص 36</ref> | *[[انوار درخشان در تفسیر قرآن]]، كه مهم‌ترین اثر وى و تفسیر فارسى همه قرآن است. این تفسیر در هجده مجلد در 1380، به اهتمام [[محمدباقر بهبودى]]، در [[تهران]] انتشار یافت. از ویژگیهاى تفسیر انوار درخشان، استناد و توجه فراوان مؤلف به اخبار و روایات تفسیرى اهل بیت علیهم‌السلام است.<ref> براى نمونه رجوع کنید به ج 1، ص 81، 113، 130ـ131، ج 8، ص 274، 314، ج 12، ص 48ـ 49، 135، 188، ج 18، ص50، 107ـ 108، 224ـ225</ref> با این حال، وى به نقل اخبار و روایات [[اهل بیت(ع)]] بسنده نكرده، بلكه پس از پاره‌اى توضیحات لغوى و نحوى و بیان برخى لطایف و اشارات، به تفسیر و تحلیل آیه پرداخته است. گاهى نیز با عبارتهایى پیچیده و سنگین و با استفاده از اصطلاحات و تعبیرهاى اهل معنا و معرفت، آیات را تفسیر كرده است،<ref> براى نمونه ر ک به انوار درخشان در تفسیر قرآن ، ج 1، ص 8ـ34، ج 16، ص 282ـ 285</ref> همین ویژگى، موجب شده كه بهره‌گیرى از این تفسیر به گروهى خاص اختصاص یابد.<ref> رجوع کنید به ایازى، ص 165</ref> وى همچنین به روش تفسیر قرآن به قرآن توجه داشته است.<ref> ایازى ، ص 167؛ براى نمونه رجوع کنید به حسینی‌همدانى، 1380، ج 1، ص 19ـ 120، ج 3، ص 36</ref> | ||
*پرتوى درخشان از [[اصول کافی]]، در شش جلد، كه شرح كتاب‌التوحید كافى است. | *پرتوى درخشان از [[اصول کافی]]، در شش جلد، كه شرح كتاب‌التوحید كافى است. | ||
*[[معاد جسمانى و روحانى]]. | *[[معاد جسمانى و روحانى]]. | ||
| خط ۴۰: | خط ۵۴: | ||
===آثار منتشر نشده=== | ===آثار منتشر نشده=== | ||
*تقریرات درس اصول [[میرزاى نائینى]] (از مباحث الفاظ تا تعادل و تراجیح) | |||
*تقریرات درس فقه [[محقق اصفهانى]] (بحث مكاسب) | *تقریرات درس اصول [[میرزاى نائینى]] (از مباحث الفاظ تا تعادل و تراجیح) | ||
*تقریرات درس اصول محقق | *تقریرات درس فقه [[محقق اصفهانى]] (بحث مكاسب) | ||
*تقریرات درس اصول محقق اصفهانى | |||
*رساله‌هاى متعدد در فلسفه، كلام و شرح احادیث اخلاقى.<ref> انصاری‌قمى ، ص 93</ref> | *رساله‌هاى متعدد در فلسفه، كلام و شرح احادیث اخلاقى.<ref> انصاری‌قمى ، ص 93</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام الشیعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، مشهد | |||
* ناصرالدین انصاری‌قمى، «درگذشت حضرت‌آیت‌اللّه آقانجفى همدانى»، آینه پژوهش، سال7، ش4 (مهر ـ آبان 1375) | * محمدمحسن آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام الشیعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، مشهد 1404 | ||
* محمدعلى ایازى، المفسرون: حیاتهم و منهجهم، تهران | * ناصرالدین انصاری‌قمى، «درگذشت حضرت‌آیت‌اللّه آقانجفى همدانى»، آینه پژوهش، سال7، ش4 (مهر ـ آبان 1375) | ||
* محمد حسینی‌همدانى، انوار درخشان در تفسیر قرآن، چاپ محمدباقر بهبودى، تهران | * محمدعلى ایازى، المفسرون: حیاتهم و منهجهم، تهران 1414 | ||
* محمد حسینی‌همدانى ، «مصاحبه با استاد آیت‌اللّه حسینی‌همدانى (نجفى)»، حوزه، سال 5، ش 6 (بهمن و اسفند 1367) | * محمد حسینی‌همدانى، انوار درخشان در تفسیر قرآن، چاپ محمدباقر بهبودى، تهران 1380 | ||
* محمد حسینی‌همدانى ، «مصاحبه با استاد آیت‌اللّه حسینی‌همدانى (نجفى)»، حوزه، سال 5، ش 6 (بهمن و اسفند 1367) | |||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
[http://lib.eshia.ir/23019/13/6262 اين مقاله با تلخيص از دانشنامه جهان اسلام اخذ شده است.] | [http://lib.eshia.ir/23019/13/6262 اين مقاله با تلخيص از دانشنامه جهان اسلام اخذ شده است.] | ||
[[رده:فقهای شیعه قرن14(قمری)]] | [[رده:فقهای شیعه قرن14(قمری)]] | ||
[[رده:مفسران شیعه قرن14(قمری)]] | [[رده:مفسران شیعه قرن14(قمری)]] | ||