علی بن عیسی اربلی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوالحسن علی بن عیسی هَکّاری'''<small>(۶۲۰ تا ۶۲۵-۶۹۲)</small>، مشهور به '''بهاءالدین اِرْبِلی''' [[محدث|محدّث]]، مورّخ، ادیب و شاعر [[شیعه|شیعی]] قرن هفتم می باشد.

 

از مشهورترین آثار وی [[کشف الغمة فی معرفة الائمة]]، از منابع معتبر در شرح حال [[پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه]](ع) است.

بهاءالدین اِرْبِلی در اربل(اربیل) در شمال [[عراق]] زاده شد و همانجا پرورش یافت.<ref>فرّوخ، ج۳، ص۶۶۱</ref> تاریخ دقیق تولّد او معلوم نیست؛ ولی بیشتر قرائن گویای آن است که وی بین سال‌های ۶۲۰ تا ۶۲۵ق به دنیا آمده است. تنها کسی که تاریخ ولادت او را به صراحت ۶۲۵ دانسته [[ابن حبیب حلبی]] (درگذشته ۷۷۹ق) است.<ref>ج ۱، ص۱۶۱</ref> پدرش [[فخرالدین عیسی]]، معروف به ابن جِجْنی حاکم [[اربل]] و نواحی آن بود و در ۶۶۴ در همانجا درگذشت.<ref>ابن فُوَطی، ۱۹۶۵، ج۴، قسم۳، ص۲۷۴ـ ۲۷۵</ref>