پرش به محتوا

حسن بن زید بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۹: خط ۴۹:


==شخصیت حسن بن زید==
==شخصیت حسن بن زید==
[[ابن اثیر]]<ref>ج ۷، ص۴۰۷ـ۴۰۸</ref> وی را مردی معتقد، بخشنده و [[فقیه]] ذکر کرده است که همه ساله هزار [[دینار]] برای مرد پارسایی در [[بغداد]] می‌فرستاد تا وی آن را میان علویان شهر تقسیم کند. همچنین حسن بن زید به برپایی شعائر شیعی توجه فراوانی داشت، از جمله دستور داد تا عبارت «‌حی علی خیرِالعمل‌» در [[اذان]] ذکر شود، از «‌[[مسح بر خفین|مسح بر خُفَّین]]‌» نهی کرد و با دیدگاههای جبری و تشبیهی و عقیده به [[قدم قرآن|قِدَم قرآن]] به تندی برخورد می‌کرد و در این باره بخشنامه‌ای به نواحی مختلف تحت حکومت خود فرستاده بود<ref>حاکم جشمی، ص۱۲۸ـ۱۲۹؛ ابن اسفندیار، ج۱، ص۲۴۰ـ ۲۴۱</ref> رفتار وی با مخالفانش نیز گاهی تند بوده است<ref>ابن اسفندیار، ج۱، ص۲۴۲</ref> و از این حیث بر او انتقاد کرده‌اند.<ref>بخاری، ص۲۶ـ۲۷؛ عمری، ص۲۱۸</ref>
[[ابن اثیر]]<ref>ج ۷، ص۴۰۷ـ۴۰۸</ref> وی را مردی معتقد، بخشنده و [[فقیه]] ذکر کرده است که همه ساله هزار [[دینار]] برای مرد پارسایی در [[بغداد]] می‌فرستاد تا وی آن را میان علویان شهر تقسیم کند. همچنین حسن بن زید به برپایی شعائر [[شیعی]] توجه فراوانی داشت، از جمله دستور داد تا عبارت «‌حی علی خیرِالعمل‌» در [[اذان]] ذکر شود، از «‌[[مسح بر خفین|مسح بر خُفَّین]]‌» نهی کرد و با دیدگاههای جبری و تشبیهی و عقیده به [[قدم قرآن|قِدَم قرآن]] به تندی برخورد می‌کرد و در این باره بخشنامه‌ای به نواحی مختلف تحت حکومت خود فرستاده بود<ref>حاکم جشمی، ص۱۲۸ـ۱۲۹؛ ابن اسفندیار، ج۱، ص۲۴۰ـ ۲۴۱</ref> رفتار وی با مخالفانش نیز گاهی تند بوده است<ref>ابن اسفندیار، ج۱، ص۲۴۲</ref> و از این حیث بر او انتقاد کرده‌اند.<ref>بخاری، ص۲۶ـ۲۷؛ عمری، ص۲۱۸</ref>


حسن بن زید از نظر جسمی، فردی قوی<ref>صفدی، ج۱۲، ص۲۰</ref> و مشهور به حالب / جالب الحجاره بود.<ref>ابن اسفندیار، ج۱، ص۹۴</ref> بیهقی<ref>ج ۱، ص۲۴۶</ref> این لقب را با توضیحاتی درباره معانی آن از آنِ [[اسماعیل بن حسن بن زید]] نیای حسن بن زید دانسته است. [[صفدی|صَفَدی]]، <ref>ج ۱۲، ص۲۰ـ۲۲</ref> احتمالاً به نقل از کتاب [[اخبارالخلفاء]] [[صولی]]، حسن بن زید را شاعر و آگاه به نقد شعر معرفی کرده و اشعاری نیز از وی نقل کرده است.
حسن بن زید از نظر جسمی، فردی قوی<ref>صفدی، ج۱۲، ص۲۰</ref> و مشهور به حالب / جالب الحجاره بود.<ref>ابن اسفندیار، ج۱، ص۹۴</ref> بیهقی<ref>ج ۱، ص۲۴۶</ref> این لقب را با توضیحاتی درباره معانی آن از آنِ [[اسماعیل بن حسن بن زید]] نیای حسن بن زید دانسته است. [[صفدی|صَفَدی]]، <ref>ج ۱۲، ص۲۰ـ۲۲</ref> احتمالاً به نقل از کتاب [[اخبارالخلفاء]] [[صولی]]، حسن بن زید را شاعر و آگاه به نقد شعر معرفی کرده و اشعاری نیز از وی نقل کرده است.
کاربر ناشناس