Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
چاووش‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←نمونهای از اشعار) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ جعبه اطلاعات آئین ها | |||
| عنوان = چاووش‌خوانی | |||
| عرض = | |||
| تصویر۱ = چاووش خوانی.jpg | |||
| عرض تصویر۱ = | |||
| زیرنویس۱ = | |||
| تصویر۲ = | |||
| عرض تصویر۲ = | |||
| زیرنویس۲ = | |||
| اطلاعات آئین = اطلاعات آئین | |||
| زمان برگزاری = هنگام بدرقه و استقبال حجاج و زائران | |||
| مکان برگزاری = اکثر شهرها | |||
| گستره جغرافیایی = ایران | |||
| منشأ تاریخی = دوره [[صفویه]] و [[قاجار]] | |||
| انواع = | |||
| اشیاء و نمادها = قربانی، اسپند دود کردن، گلاب‌افشانی | |||
| وجه نمادین = | |||
| ادعیه = | |||
| اوراد و اشعار= [[دوازده‌بند محتشم]]، [[صلوات]] | |||
| مؤسسه وابسته = | |||
| ثبت ملی = | |||
| پانویس جعبه = | |||
}} | |||
'''چاووش‌خوانی'''، رسم شعرخوانی به آواز با آدابی خاص در بدرقه و استقبال حج‌گزاران و زائران. چاووشان در ایام خاص موسم [[حج]] یا [[زیارت]] [[عتبات]] [[عراق]] و [[حرم امام رضا|مشهدالرضا]]، میان شهرها و روستاهای ایران می‌چرخیدند و با آداب و رسومی خاص مردم را از سفر و حرکت کاروان باخبر و به حج یا زیارت ترغیب و تشویق می‌کردند. آنان افزون بر چاووشی‌خوانی، کارها و وظایف دیگری نیز بر عهده داشتند. مهم‌ترین و معروف‌ترین مضمون اشعار چاووشی دعوت مردم به سفر زیارتی است که معمولاً برای زیارت مزار [[امام حسین(ع)]] با این مصراع آغاز می‌شود: «هر که دارد هوس کرب و بلا بسم‌اللّه» و به یک تا چهار مصراعِ صلوات ختم می‌شود. | '''چاووش‌خوانی'''، رسم شعرخوانی به آواز با آدابی خاص در بدرقه و استقبال حج‌گزاران و زائران. چاووشان در ایام خاص موسم [[حج]] یا [[زیارت]] [[عتبات]] [[عراق]] و [[حرم امام رضا|مشهدالرضا]]، میان شهرها و روستاهای ایران می‌چرخیدند و با آداب و رسومی خاص مردم را از سفر و حرکت کاروان باخبر و به حج یا زیارت ترغیب و تشویق می‌کردند. آنان افزون بر چاووشی‌خوانی، کارها و وظایف دیگری نیز بر عهده داشتند. مهم‌ترین و معروف‌ترین مضمون اشعار چاووشی دعوت مردم به سفر زیارتی است که معمولاً برای زیارت مزار [[امام حسین(ع)]] با این مصراع آغاز می‌شود: «هر که دارد هوس کرب و بلا بسم‌اللّه» و به یک تا چهار مصراعِ صلوات ختم می‌شود. | ||