چاووش‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

'''چاووش‌خوانی‌'''، رسم شعرخوانی به آواز با آدابی خاص در بدرقه و استقبال حجگزاران و زائران است. چاووشان در ایام خاص موسم حج یا زیارت عتبات عراق و مشهدالرضا، میان شهرها و روستاهای ایران می گشته و با آداب و رسومی خاص مردم را از سفر و حرکت کاروان باخبر و به حج یا زیارت ترغیب و تشویق می کرده اند. آنان افزون بر چاووشی خوانی، کارها و وظایف دیگری را نیز بر عهده داشته اند. مهم‌ترین‌ و معروف‌ترین‌ مضمون‌ اشعار چاووشی دعوت‌ مردم‌ به‌ سفر زیارتی‌ است‌ كه‌ معمولاً برای زیارت‌ مزار [[امام‌ حسین (ع)]] با این‌ مصراع‌ آغاز می‌شود: «هر كه‌ دارد هوس‌ كرب‌ و بلا بسم‌اللّه‌» و به‌ یك‌ تا چهار مصراعِ صلوات‌ ختم‌ می‌شود.