کاربر ناشناس
چاووش‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مناسبت اشعار با مقصد زائر
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Ahmadian |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
اشعار چاووش‌خوانان عامیانه است و به همین سبب استحكام و ظرافت چندانی ندارد و گاه از نظر وزن و قافیه و انشا نیز دارای مشكلاتی است. این اشعار معمولاً سراینده مشخصی ندارند و دخل و تصرفهای بسیاری در آنها راه یافته است.<ref>عناصری، ص 144</ref> | اشعار چاووش‌خوانان عامیانه است و به همین سبب استحكام و ظرافت چندانی ندارد و گاه از نظر وزن و قافیه و انشا نیز دارای مشكلاتی است. این اشعار معمولاً سراینده مشخصی ندارند و دخل و تصرفهای بسیاری در آنها راه یافته است.<ref>عناصری، ص 144</ref> | ||
===مناسبت اشعار با مقصد زائر=== | ===مناسبت اشعار با مقصد زائر=== | ||
با وجود مشابهت مضمون شعرهای چاووشی با سایر اشعار راجع به [[منقبت]] یا [[عزاداری]] اولیا، در هر سفر زیارتی بر مضامینی تأكید می‌شود كه با مقصد زائران مناسبت دارد و حال و هوا و شوق [[زیارت]] و امیدواری به حصول حاجات و قبولی [[توبه]] در این اشعار غالب است؛ ازاین‌رو، گاه چاووشان در هر سفر بالبداهه نیز اشعاری می‌سرودند.<ref>عناصری، ص 135ـ137، 153ـ154</ref> در اشعار چاووشی مربوط به [[حج]]، مضمونهای راجع به قربانی كردن [[ | با وجود مشابهت مضمون شعرهای چاووشی با سایر اشعار راجع به [[منقبت]] یا [[عزاداری]] اولیا، در هر سفر زیارتی بر مضامینی تأكید می‌شود كه با مقصد زائران مناسبت دارد و حال و هوا و شوق [[زیارت]] و امیدواری به حصول حاجات و قبولی [[توبه]] در این اشعار غالب است؛ ازاین‌رو، گاه چاووشان در هر سفر بالبداهه نیز اشعاری می‌سرودند.<ref>عناصری، ص 135ـ137، 153ـ154</ref> در اشعار چاووشی مربوط به [[حج]]، مضمونهای راجع به قربانی كردن [[اسماعیل (ع)]] با تأكید بر «[[ذبیح‌اللّه]]» بودن او چشمگیرتر است.<ref>عناصری، ص 157ـ159</ref> در اشعار مربوط به زیارت [[امامان شیعه|امامان(ع)]]، علاوه بر بیان ویژگیهای هریك، بر شكوه بارگاه و مقبره ایشان تأكید می‌شود.<ref>عناصری، ص 135؛ شهری‌باف، ج 3، ص 447</ref> با این حال، مهم‌ترین و معروف‌ترین مضمون این اشعار دعوت مردم به سفر زیارتی است كه معمولاً در مورد زیارت مزار [[امام حسین(ع)|امام حسین(ع)]] با این مصراع آغاز می‌شود: «هر كه دارد هوس كرب و بلا بسم‌اللّه»<ref>عناصری، ص 143</ref> و به یك تا چهار مصراعِ صلوات ختم می‌شود. | ||
==کاربردهای دیگر== | ==کاربردهای دیگر== | ||
چاووشان گاه به [[اذان]]گویی، [[تعزیه‌خوانی]] یا مداحی اولیا در جشنهای غیردینی، مثل [[عروسی]]، نیز می‌پرداختند <ref>عناصری، ص136ـ137؛ آل‌احمد،ص50</ref>. در جشنهای [[ختنه]] سوران در [[مصر]] نیز كسانی با عنوان چاووش/ شاویش دست اندركار بخشی از مراسم‌اند.<ref>لین، ص 511 ـ512</ref> | چاووشان گاه به [[اذان]]گویی، [[تعزیه‌خوانی]] یا مداحی اولیا در جشنهای غیردینی، مثل [[عروسی]]، نیز می‌پرداختند <ref>عناصری، ص136ـ137؛ آل‌احمد،ص50</ref>. در جشنهای [[ختنه]] سوران در [[مصر]] نیز كسانی با عنوان چاووش/ شاویش دست اندركار بخشی از مراسم‌اند.<ref>لین، ص 511 ـ512</ref> | ||