ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۸/۲۰
سَهْو النبی یا اِسهاء النبی به معنای خطا و فراموشی پیامبر (ص)، از مسائل مطرح درباره عصمت پیامبر است. برخی منابع شیعه، شیخ صدوق و استادش ابن ولید را اولین عالمان شیعیِ مطرح کننده نظریه سهو النبی(ص) معرفی کرده‌اند. در مقابل گروهی مانند شیخ مفید و شیخ طوسی این نظریه را با عصمت پیامبر (ص) در تضاد دانسته و برخی نیز قائل به تفصیل شده‌اند؛ آنان معتقدند پیامبر(ص) در اموری مانند تبلیغ و رسالت دچار سهو و خطا نمی‌شود ولی در مسائل جاری زندگی، امکان سهو و خطای او وجود دارد. عده‌ای نیز می‌گویند شیخ صدوق قائل به اسهاء النبی بوده است؛ یعنی خداوند از روی مصلحت برخی مطالب را از ذهن پیامبر(ص) می‌برده و برای وی سهو ایجاد می‌شد.