کاربر:A.m.parsa/صفحه تمرین۲۲
غدیریه‌سرایی
غدیریّه را شعری دانسته‌اند که درباره واقعه غدیر خم و فضایل امام علی(ع) و امامت او به خصوص با ذکر نام غدیر و غدیر خم، معمولا به زبان عربی یا فارسی سروده می‌شود.[۱] از نظر جواد محدثی، روحانی و نویسنده شیعه، اسکلت کتاب الغدیر، تألیف علامه امینی، بر غدیریه‌هایی استوار است که شاعران از عصر پیامبر(ص) تا زمان مؤلف سروده‌اند.[۲]
به نظر برخی، غدیریه فقط یک واقعه را به تصویر نمی‌کشد بلکه تصویر یک حقیقت و یک معرفت است که سرچشمه تمام معارف دیگر بوده و ترسیم فرهنگی پویا و اصیل است.[۳]
پیشینه غدیریه
حسّان بن ثابت، اولین غدیریه‌سرای تاریخ است که به اذن رسول اکرم(ص) و در روز غدیر خم، این واقعه را به شعر درآورده است.[۴]
غدیریه حسان بن ثابت در توصیف واقعه غدیر:
ینادیهم یوم الغدیر نبیهم بخم و أسمع بالرسول منادیا فقال فمن مولاکم و ولیکم فقالوا و لم یبدوا هناک التعادیا إلهک مولانا و أنت ولینا و لم‌تر منا فی المقالة عاصیا فقال له قم یا علی فإننی رضیتک من بعدی إماما و هادیا فمن کنت مولاه فهذا ولیه فکونوا له أنصار صدق موالیا هناک دعا اللهم وال ولیه و کن للذی عادی علیا معادیا پیامبر خدا(ص) آنان را در روز غدیر ندا داد، چه ندای ارزشمندی. او فرمود: مولای شما و سرپست شما چه کسی است؟ آنان بی درنگ گفتند: خدای تو مولای ماست و تو سرپرست و ولی امر مایی. ما هرگز از فرمان تو سرپیچی نخواهیم کرد. در آن هنگام، پیامبر(ص) به علی فرمود: برخیز من تو را انتخاب کردم تا بعد از من امام و رهبر باشی. بعد فرمود: هر کس من مولا و رهبر اویم این مرد مولا و رهبر او خواهد بود; پس شما همگی، از سر صدق، از او پیروری کنید. بارالها، دوست او را دوست بدار و دشمن او را دشمن بدار.
سید رضی، خصائص الائمة، ص۴۲
پانویس
- ↑ محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۴ش، ص۴۴۴.
- ↑ محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۴ش، ص۳۳۶.
- ↑ نمکی آرانی، «مدحت کن و بستای کسی را ...»، ص ۱۰۹.
- ↑ محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۴ش، ص۳۳۶؛ هلالی، کتاب سُلیم‌بن قیس الهلالی، ۱۳۸۴ش، ج۲، ص۸۲۸ـ۸۲۹؛ صدوق، الامالی، ص۵۷۵.
یادداشت
منابع
- سید رضی، محمد بن حسین، خصائص الائمة، مشهد، آستان مقدس رضوی، مجمع البحوث الاسلامیة، ۱۴۰۶ق.
- محدثی، جواد، فرهنگ غدير، قم، معروف، ۱۳۸۴ش.
- نمکی آرانی، میثم، «مدحت کن و بستای کسی را ...»، ماهنامه کیهان فرهنگی، شماره ۱۷۰، ۱۳۷۹ش.
- هلالی، سُلیم‌بن قیس، کتاب سُلیم‌بن قیس الهلالی، قم، چاپ محمدباقر انصاری زنجانی، ۱۳۸۴ش.