آیه ۹۳ سوره نمل
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| جزء | ۲۰ |
| اطلاعات محتوایی | |
| درباره | دستور میدهد به ستایش خداوند و اینکه بهزودی خدواند نشانههای خود را به شما نشان خواهد داد |
آیه ۹۳ سوره نمل دستور میدهد به ستایش خداوند[۱] و میگوید به زودی خداوند نشانههای خود را به شما نشان خواهد داد.[۲]
خداوند در سوره نمل، آیه ۹۳ به پیامبر دستور میدهد که «الحمدللَّه» بگوید، به نعمتهای الهی اذعان دارد[۳] و او را با صفاتی که حمد و شُکر او است، یاد کند.[۴] از امام صادق(ع) نقل شده که محبوبترین کارها نزد خداوند حمد و ستایش او است.[۵] مقدمشدن کلمه «حمد» بر «الله» در این آیه را نشانه انحصار حمد برای خداوند دانستهاند.[۶]
در آیه ۹۳ نمل پس از دستور به حمد خداوند گفته شده «به زودی نشانههای خویش را به شما مینمایاند»[۷] کلمه «آیات» شامل تمام نشانهها میشود.[۸] همچنین از تعبیر «به شما نشان میدهیم» استفاده شده که این فراتر از تعلیم است.[۹] محمدتقی مدرسی عالم و مفسر شیعه معتقد است آیات خدا در همه چیزهای اطراف ما و در درونمان تجلی مییابد، اما بیشتر مردم آنها را نمیبینند.[۱۰] مکارم شیرازی عالم و مفسر شیعه نیز معتقد است با پیشرفت علم، اسرار تازهای از خلقت آشکار میشود و این ارائه آیات در طول عمر بشر همچنان ادامه داشته است.[۱۱]
﴿وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ٩٣﴾ [نمل:93]|﴿و بگو ستایش از آن خداست به زودی آیاتش را به شما نشان خواهد داد و آن را خواهید شناخت و پروردگار تو از آنچه میکنید غافل نیست ٩٣﴾
برخی مفسران نشاندادن آیات را مرتبط با آخرت دانستهاند که مطابق با آنچه در دنیا شنیده بودند، خواهد بود.[۱۲] مطابق این تفسیر، نشاندادن آیات در این آیه را به منزله تهدید دانستهاند.[۱۳] آنان که در دنیا نشانههای خداوند را انکار کرده بودند، آن را خواهند دید، اما فرصتی برای بازگشت به آنان داده نخواهد شد.[۱۴]
برخی نشاندادن آیات در آیه ۹۳ را در اشاره به آیات قبل سوره نمل دانستهاند که اشاره به دابة الارض دارد.[۱۵] به همین جهنت یکی از مصادیق آیات خداوند را دابة الارض و مواردی مانند آن برشمردهاند.[۱۶] در روایتی، مقصود از آیات در این آیه امام علی(ع) و اهلبیت(ع) هستند که پس از رجعت به دنیا باز میگردند.[۱۷] مقصود از این روایت را بیان مصداق کامل دانستهاند.[۱۸] تعبیر انتهایی آیه «وَ ما رَبُّکَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ؛ و پروردگارت از آنچه انجام میدهید غافل نیست» با اندکی تفاوت در نه مورد از قرآن تکرار شده است.[۱۹] این بخش از آیه، شامل تمام اعمال خوب و بد میشود که خداوند به همه این اعمال آگاه است.[۲۰] برخی این قسمت از آیه را تهدید برای کسانی دانستهاند که آیات و نشانههای خداوند را انکار میکنند.[۲۱]
پانویس
- ↑ شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۸، ص۱۲۵.
- ↑ طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۰، ص۱۹۹.
- ↑ شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۸، ص۱۲۵.
- ↑ ابن عربی، تفسیر ابن عربی، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۱۴.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۰۳.
- ↑ بازرگان، «تفسیر قرآن»،
- ↑ سوره نمل، آیه ۹۳.
- ↑ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۴۰۵.
- ↑ سیده نصرت امین، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، ۱۳۶۱ش، ج۹، ص۳۲۰.
- ↑ مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۴۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۵۷۷.
- ↑ شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۸، ص۱۲۶.
- ↑ نخجوانی، الفواتح الإلهیة و المفاتح الغیبیة، ۱۹۹۹م، ج۲، ص۷۴.
- ↑ مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۲۴۶.
- ↑ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷، ج۱۵، ص۴۰۵.
- ↑ قرشی، تفسیر أحسن الحدیث، ۱۳۷۷ش، ج۷، ص۵۰۴.
- ↑ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۲۳۶.
- ↑ أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج10، ص۲۰۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۵۷۷.
- ↑ طیب، أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۰، ص۲۰۰.
- ↑ مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۴۵.
منابع
- ابن عربی، محییالدین محمد، تفسیر ابن عربی، تحقیق: سمیر مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۲۲ق.
- بازرگان، عبدالعلی، «تفسیر قرآن»، تاریخ بازدید: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ش.
- بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۶ق.
- سیده نصرت امین، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، تهران، نهضت زنان مسلمان، ۱۳۶۱ش.
- شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه: شیخ آقابزرگ تهرانی، تحقیق احمد قصیرعاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیتا.
- طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
- طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش.
- قرشی، سید علیاکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، چاپ سوم، ۱۳۷۷ش.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح علیاکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
- مدرسی، سید محمدتقی، من هدی القرآن، تهران، دارمحبی الحسین، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
- مغنیه، محمدجواد، تفسیر الکاشف، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
- نخجوانی، نعمتالله بن محمود، الفواتح الالهیه و المفاتح الغیبیه، مصر، داررکابی للنشر، چاپ اول، ۱۹۹۹م.